Viola betonicifolia
Systematyka[1][2] | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | rośliny | ||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | okrytonasienne | ||
Klasa | Magnoliopsida | ||
Nadrząd | |||
Rząd | malpigiowce | ||
Rodzina | fiołkowate | ||
Rodzaj | fiołek | ||
Gatunek | Viola betonicifolia | ||
Nazwa systematyczna | |||
Viola betonicifolia Sm. A.Rees, Cycl. 37: n.º 7 (1818)[3] | |||
Synonimy | |||
| |||
| |||
|
Viola betonicifolia Sm. – gatunek roślin z rodziny fiołkowatych (Violaceae). Występuje naturalnie na obszarze od wschodniego Afganistanu po Japonię i Australię[3][4].
Rozmieszczenie geograficzne
Rośnie naturalnie w Azji Południowej, Południowo-Wschodniej, na Dalekim Wschodzie oraz w Australii. Został zaobserwowany Afganistanie, Pakistanie, Indiach, na Sri Lance, w Nepalu, Bangladeszu, Mjanmie, Chinach (w prowincjach Anhui, Fujian, Guangdong, Kuangsi, Kuejczou, Hajnan, Henan, Hubei, Hunan, Jiangsu, Jiangxi, Shaanxi, Syczuan, Junnan i Zhejiang oraz południowo-wschodnim Tybecie), na Tajwanie, w Wietnamie, Laosie, Tajlandii, Indonezji (na Sumatrze, Jawie, Celebes oraz Małych Wyspach Sundajskich), na Filipinach, Nowej Gwinei oraz w Australii (w stanach Queensland, Nowa Południowa Walia, Wiktoria, Australia Południowa i Tasmania)[3][4].
Morfologia
- Pokrój
- Bylina bezłodygowa, tworzy kłącza[4].
- Liście
- Zebrane w rozetę. Blaszka liściowa ma kształt od lancetowatego do owalnie trójkątnego. Mierzy 2–7,5 cm długości oraz 0,5–3 cm szerokości, jest karbowana na brzegu, ma nasadę od sercowatej do ściętej i ostry wierzchołek. Ogonek liściowy jest nagi i ma 1,5–13 cm długości. Przylistki są równowąsko lancetowate[4].
- Kwiaty
- Pojedyncze, wyrastające z kątów pędów. Mają działki kielicha o owalnie lancetowatym kształcie i dorastające do 5–6 mm długości. Płatki są odwrotnie jajowate, mają barwę od białej do purpurowej oraz 10–12 mm długości, płatek przedni jest owalny, mierzy 13-15 mm długości, wyposażony w obłą ostrogę o długości 2-4 mm[4].
- Owoce
- Torebki mierzące 6-9 mm długości, o kształcie od elipsoidalnego do podługowatego[4].
Biologia i ekologia
Rośnie na łąkach, brzegach cieków wodnych, polach uprawnych i zaroślach[4].
Zmienność
W obrębie tego gatunku oprócz podgatunku nominatywnego wyróżniono dwa podgatunki oraz jedną odmianę[3]:
- V. betonicifolia subsp. jaunsariensis (W.Becker) H.Hara – występuje w Afganistanie, Pakistanie oraz północnych Indiach (w Kotlinie Kaszmirskiej)[5]
- V. betonicifolia subsp. nova-guineensis D.M.Moore – występuje na Filipinach, w Indonezji (na Sumatrze, Celebes oraz Małych Wyspach Sundajskich), na Nowej Gwinei i w Australii (w stanie Queensland oraz na terytorium Norfolk)[6]
- V. betonicifolia var. yuanfengia S.S.Ying – występuje na Tajwanie[7]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-02] (ang.).
- ↑ a b c d e Viola betonicifolia Sm.. Plants of the World Online. [dostęp 2021-02-17]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Viola betonicifolia. Plantes & Botanique. [dostęp 2021-02-17]. (fr.).
- ↑ Viola betonicifolia subsp. jaunsariensis (W.Becker) H.Hara. Plants of the World Online. [dostęp 2021-02-17]. (ang.).
- ↑ Viola betonicifolia subsp. nova-guineensis D.M.Moore. Plants of the World Online. [dostęp 2021-02-17]. (ang.).
- ↑ Viola betonicifolia var. yuanfengia S.S.Ying. Plants of the World Online. [dostęp 2021-02-17]. (ang.).
- EoL: 466210
- Flora of China: 200014334
- Flora of North America: 200014334
- GBIF: 7296623
- identyfikator iNaturalist: 210157
- IPNI: 867740-1
- NCBI: 1168213
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): tro-33801371
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:867740-1
- identyfikator Tropicos: 33801371
- CoL: 5BGFN