|
Pełne imię i nazwisko | Władimir Aleksandrowicz Maminow |
Data i miejsce urodzenia | 4 września 1974 Moskwa |
Wzrost | 178 cm |
Pozycja | pomocnik |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1992–2008 | Lokomotiw Moskwa | 291 | (31) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 2001–2005 | Uzbekistan | 12 | (3) | |
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 2009 | Lokomotiw Moskwa (p.o.) | 2009–2011 | Lokomotiw Moskwa (asystent) | 2011 | Lokomotiw Moskwa (p.o.) | 2011–2013 | Lokomotiw-d Moskwa | 2014 | Rubin Kazań | 2014–2015 | FK Chimki | 2016–2017 | Solaris Moskwa | 2017–2018 | FK Tiumeń | 2020 | FK Aktöbe | 2021– | FK Dolgoprudnyj (asystent) | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Władimir Aleksandrowicz Maminow (ros. Владимир Александрович Маминов, ur. 4 września 1974 w Moskwie) – uzbecki piłkarz grający na pozycji ofensywnego pomocnika. Posiada także obywatelstwo rosyjskie.
Kariera klubowa
Maminow urodził się w Moskwie, ale posiada obywatelstwo uzbeckie. Wychował się w tamtejszym klubie Lokomotiw Moskwa i w 1992 roku zadebiutował w jego rezerwach. Rok później, w sezonie 1993 rozegrał swoje pierwsze spotkanie w pierwszej lidze Rosji. Od sezonu 1996 był podstawowym zawodnikiem Lokomotiwu i osiągnął z nim wówczas swój pierwszy sukces - zdobył Puchar Rosji. W 1997 roku ponownie sięgnął z Lokomotiwem po krajowy puchar, a w 1998 roku dotarł do półfinału Pucharu Zdobywców Pucharów, z którego Lokomotiw odpadł po dwumeczu z VfB Stuttgart (1:2, 0:1). W 1999 roku ponownie zagrał w 1/2 PZP, w jego ostatniej edycji. Zespół z Moskwy tym razem przegrał w dwumeczu z S.S. Lazio. W 2000 roku Uzbek zdobył swój trzeci w karierze Puchar Rosji, a w 2001 roku wygrał go po raz czwarty. W 2002 roku wywalczył swoje pierwsze mistrzostwo Rosji w sportowej karierze, a w 2004 roku powtórzył to osiągnięcie. Od sezonu 2006 był rezerwowym w Lokomotiwie. W 2007 roku zdobył swój piąty puchar, a po sezonie 2008 zdecydował się zakończyć piłkarską karierę. W barwach Lokomotiwu rozegrał 291 meczów w rosyjskiej Premier Lidze, w których zdobył 31 goli.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Uzbekistanu Maminow zadebiutował w 2001 roku. Do 2005 roku rozegrał w niej 12 spotkań, w których zdobył 3 gole.
Kariera trenerska
28 kwietnia 2009 roku Maminow został trenerem Lokomotiwu Moskwa. Na tym stanowisku zastąpił Tadżyka Raszida Rachimowa, zwolnionego z klubu za słaby start sezonu 2009.
Bibliografia
- Profil na stronie National Football Teams (ang.)
Kariera szkoleniowa
- Michin (1958)
- Ewranow (1958)
- Diemientjew (1958)
- Minow (1958)
- Sentiabriow (1959–71)
- Kaługin (1972–73)
- Dobrikow (1973)
- Rieszitko (1974)
- Markow (1974)
- Batanow (1975)
- Markow (1975–76)
- Kaługin (1977)
- Bieriuczewski (1978–79)
- Salnikow (1980)
- Michajłow (1981–83)
- Kostylew (1983)
- Siemionow (1984)
- Michajłow (1985–87)
- Siemionow (1988)
- Nawrozow (1989)
- Zołotuchin (1990–91)
- Iwczenko (1992)
- Łukaszenko (1993)
- Zadikaszwili (1993–95)
- Sawieljew (1995)
- Wołczok (1996–98)
- Radanović (1998[A])
- Irchin (1998)
- Sadyrin (1999)
- Antichowicz (2000–01)
- Afonin (2001[A])
- Berdiýew (2001–13)
- Maminow (2014)
- Bilaletdinow (2014–15)
- Czały (2015–16)
- Gracia (2016–17)
- Berdiýew (2017–19)
- Szaronow (2019[A])
- Słucki (2019–22)
- Utkulbajew (2022–23)
- Rahimow (od 2023)
|