Wielka Brytania w Konkursie Piosenki Eurowizji
| |||||||||
Informacje ogólne | |||||||||
Nadawca | British Broadcasting Corporation (BBC) | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok i miejsce debiutu | 1957, Frankfurt | ||||||||
Liczba udziałów | 66 | ||||||||
Organizacja konkursu | 9 razy w 1960, 1963, 1968, 1972, 1974, 1977, 1982, 1998, 2023 | ||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Strona internetowa |
Wielka Brytania uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1957. Za krajowe przygotowania do konkursu odpowiada brytyjski nadawca publiczny British Broadcasting Corporation (BBC)[1].
Wielka Brytania pięciokrotnie wygrała finał konkursu: w 1967 (Sandie Shaw z piosenką „Puppet on a String”), 1969 (Lulu z piosenką „Boom Bang-a-Bang”), 1976 (Brotherhood of Man z utworem „Save Your Kisses for Me”), 1981 (Bucks Fizz z „Making Your Mind Up”) i 1997 (Katrina and the Waves z „Love Shine a Light”).
Wielka Brytania była gospodarzem Konkursu Piosenki Eurowizji dziewięciokrotnie: pięć razy wygrywał możliwość organizacji koncertu, a trzykrotnie przejął prawo do przygotowań od państw, które nie były w stanie pokryć wszystkich kosztów finansowo (Holandia w 1960, Francja w 1963 i Monako w 1972) dodatkowo Wielka Brytania została gospodarzem Konkursu Piosenki Eurowizji w 2023 roku z powodu braku możliwości organizacji konkursu na Ukrainie – zwycięzcy Konkursu Piosenki Eurowizji z 2022 roku z powodu rosyjskiej inwazji w tymże roku.
Wielka Brytania nie wzięła udziału w dwóch konkursach: w 1956 nadesłała swoją propozycję po upłynięciu terminu zgłoszeń[2], a w 1958 wycofała się z uczestnictwa bez podania przyczyny[3].
Od 1999 BBC należy do grona nadawców z krajów tzw. Wielkiej Czwórki (później: Wielkiej Piątki), które mają zagwarantowany udział w finale konkursu dzięki wpłacaniu do Europejskiej Unii Nadawców (EBU) największych składek organizacyjnych[4][5].
Historia Wielkiej Brytanii w Konkursie Piosenki Eurowizji
Uczestnictwo
Wielka Brytania uczestniczy w Konkursie Piosenki Eurowizji od 1957 roku i do tej pory wzięła w nim udział 63 razy. Poniższa tabela uwzględnia nazwiska wszystkich brytyjskich reprezentantów, tytuły konkursowych piosenek oraz wyniki w poszczególnych latach[1].
Rok | Artysta | Piosenka | Finał | Półfinał | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Miejsce | Punkty | Miejsce | Punkty | |||
1957 | Patricia Bredin | „All” | 7 | 6 | Brak rundy półfinałowej | |
1958 | Brak reprezentanta | |||||
1959 | Pearl Carr i Teddy Johnson | „Sing Little Birdie” | 2 | 16 | ||
1960 | Bryan Johnson | „Looking High, High, High” | 25 | |||
1961 | The Allisons | „Are You Sure?” | 24 | |||
1962 | Ronnie Carroll | „Ring-a-Ding Girl” | 4 | 10 | ||
1963 | „Say Wonderful Things” | 28 | ||||
1964 | Matt Monro | „I Love the Little Things” | 2 | 17 | ||
1965 | Kathy Kirby | „I Belong” | 26 | |||
1966 | Kenneth McKellar | „A Man Without Love” | 9 | 8 | ||
1967 | Sandie Shaw | „Puppet on a String” | 1 | 47 | ||
1968 | Cliff Richard | „Congratulations” | 2 | 28 | ||
1969 | Lulu | „Boom Bang-a-Bang” | 1 | 18 | ||
1970 | Mary Hopkin | „Knock, Knock, Who's There?” | 2 | 26 | ||
1971 | Clodagh Rodgers | „Jack in the Box” | 4 | 98 | ||
1972 | The New Seekers | „Beg, Steal or Borrow” | 2 | 114 | ||
1973 | Cliff Richard | „Power to All Our Friends” | 3 | 123 | ||
1974 | Olivia Newton-John | „Long Live Love” | 4 | 14 | ||
1975 | The Shadows | „Let Me Be the One” | 2 | 138 | ||
1976 | Brotherhood of Man | „Save Your Kisses for Me” | 1 | 164 | ||
1977 | Lynsey de Paul i Mike Moran | „Rock Bottom” | 2 | 121 | ||
1978 | Co-Co | „The Bad Old Days” | 11 | 61 | ||
1979 | Black Lace | „Mary Ann” | 7 | 73 | ||
1980 | Prima Donna | „Love Enough for Two” | 3 | 106 | ||
1981 | Bucks Fizz | „Making Your Mind Up” | 1 | 136 | ||
1982 | Bardo | „One Step Further” | 7 | 76 | ||
1983 | Sweet Dreams | „I’m Never Giving Up” | 6 | 79 | ||
1984 | Belle i The Devotions | „Love Games” | 7 | 63 | ||
1985 | Vikki Watson | „Love Is” | 4 | 100 | ||
1986 | Ryder | „Runner in the Night” | 7 | 72 | ||
1987 | Rikki | „Only the Light” | 13 | 47 | ||
1988 | Scott Fitzgerald | „Go” | 2 | 136 | ||
1989 | Live Report | „Why Do I Always Get It Wrong?” | 130 | |||
1990 | Emma | „Give a Little Love Back to the World” | 6 | 87 | ||
1991 | Samantha Janus | „A Message to Your Heart” | 10 | 47 | ||
1992 | Michael Ball | „One Step Out of Time” | 2 | 139 | ||
1993 | Sonia | „Better the Devil You Know” | 164 | Kvalifikacija za Millstreet | ||
1994 | Frances Ruffelle | „Lonely Symphony” | 10 | 63 | Brak rundy półfinałowej | |
1995 | Love City Groove | „Love City Groove” | 76 | |||
1996 | Gina G | „Ooh Aah... Just a Little Bit” | 8 | 77 | 3[a] | 153 |
1997 | Katrina and the Waves | „Love Shine a Light” | 1 | 227 | Brak rundy półfinałowej | |
1998 | Imaani | „Where Are You?” | 2 | 166 | ||
1999 | Precious | „Say It Again” | 12 | 38 | ||
2000 | Nicki French | „Don't Play That Song Again” | 16 | 28 | ||
2001 | Lindsay Dracass | „No Dream Impossible” | 15 | 28 | ||
2002 | Jessica Garlick | „Come Back” | 3 | 111 | ||
2003 | Jemini | „Cry Baby” | 26 | 0 | ||
2004 | James Fox | „Hold Onto Our Love” | 16 | 29 | Wielka Czwórka[6] | |
2005 | Javine | „Touch My Fire” | 22 | 18 | ||
2006 | Daz Sampson | „Teenage Life” | 19 | 25 | ||
2007 | Scooch | „Flying the Flag (for You)” | 23 | 19 | ||
2008 | Andy Abraham | „Even If” | 25 | 14 | ||
2009 | Jade Ewen | „It’s My Time” | 5 | 173 | ||
2010 | Josh Dubovie | „That Sounds Good to Me” | 25 | 10 | ||
2011 | Blue | „I Can” | 11 | 100 | Wielka Piątka[7] | |
2012 | Engelbert Humperdinck | „Love Will Set You Free” | 25 | 12 | ||
2013 | Bonnie Tyler | „Believe in Me” | 19 | 23 | ||
2014 | Molly | „Children of the Universe” | 17 | 40 | ||
2015 | Electro Velvet | „Still in Love with You” | 24 | 5 | ||
2016 | Joe and Jake | „You’re Not Alone” | 62 | |||
2017 | Lucie Jones | „Never Give Up On You” | 15 | 111 | ||
2018 | SuRie | „Storm” | 24 | 48 | ||
2019 | Michael Rice | „Bigger Than Us” | 26 | 11 | ||
2020 | James Newman | „My Last Breath” | Konkurs odwołany | |||
2021 | „Embers” | 26 | 0 | |||
2022 | Sam Ryder | „Space Man” | 2 | 466 | ||
2023 | Mae Muller | „I Wrote a Song” | 25 | 24 | Organizator i członek Wielkiej Piątki[7] | |
2024 | Olly Alexander | „Dizzy” | 18 | 46 | Wielka Piątka[7] |
Legenda:
1. miejsce
Historia głosowania w finale (1957–2022)
Poniższe tabele pokazują, którym krajom Wielka Brytania przyznaje w finale najwięcej punktów oraz od których państw brytyjscy reprezentanci otrzymują najwyższe noty[8]:
Kraje, którym Wielka Brytania przyznała najwięcej punktów:
| Kraje, od których Wielka Brytania otrzymała najwięcej punktów:
| Legenda: 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce |
Konkursy Piosenki Eurowizji zorganizowane w Wielkiej Brytanii
Konkurs Piosenki Eurowizji odbyły się w Wielkiej Brytanii dziewięciokrotnie: w 1960, 1963, 1968, 1972, 1974, 1977, 1982, 1998 i 2023 roku. 5., 8., 13. i 22. Konkurs Piosenki Eurowizji odbył się w Londynie[9][10][11][12], 17. – w Edynburgu[13], 19. – w Brighton[14], 27. – w Harrogate[15], a 43. – w Birmingham[16]. Konkursy w 1960, 1963 i 1972 zostały przygotowane przez brytyjskiego nadawcę z powodu niepodjęcia się organizacji przez zwycięzców finałów w poprzednich latach, a w 2023 z powodu wojny na Ukrainie[9][10][13].
Rok | Miasto | Miejsce | Prowadzący |
---|---|---|---|
1960 | Londyn | Royal Festival Hall | Katie Boyle |
1963 | BBC Television Centre | ||
1968 | Royal Albert Hall | ||
1972 | Edynburg | Usher Hall | Moira Shearer |
1974 | Brighton | Brighton Dome | Katie Boyle |
1977 | Londyn | Wembley Conference Centre | Angela Rippon |
1982 | Harrogate | Harrogate International Centre | Jan Leeming |
1998 | Birmingham | National Indoor Arena | Ulrika Jonsson i Terry Wogan |
2023 | Liverpool | Liverpool Arena | Alesha Dixon, Hannah Waddingham, Julija Sanina i Graham Norton (finał) |
Nagrody im. Marcela Bezençona
Nagrody im. Marcela Bezençona to statuetki przyznawane najlepszym piosenkom w finale Konkursu Piosenki Eurowizji. Pomysłodawcami nagród byli Christer Björkman i Richard Herrey, statuetka nosi nazwisko twórcy konkursu – Marcela Bezençona[17]. Przyznawane są trzy nagrody: Nagroda Dziennikarzy (zwycięzcę wybierają akredytowani dziennikarze), Nagroda Artystyczna (zwycięzcę wybierają komentatorzy konkursu) i Nagroda Kompozytorska (zwycięzcę wybierają kompozytorzy biorący udział w konkursie)[17].
Nagroda Dziennikarzy
Rok | Wykonawca | Piosenka | Autor(zy) |
---|---|---|---|
2022 | Sam Ryder | „Space Man” | Sam Ryder Amy Wadge Max Wolfgang |
Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji
W październiku 2005 roku odbył się specjalny koncert jubileuszowy Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji, który został zorganizowany przez Europejską Unię Nadawców (EBU) z okazji 50-lecia Konkursu Piosenki Eurowizji. W trakcie koncertu odbył się plebiscyt na najlepszą piosenkę w całej historii imprezy. W stawce konkursowej znalazły się m.in. brytyjskie propozycje „Congratulations” Cliffa Richarda (zdobywca drugiego miejsca w 1968) i „Save Your Kisses for Me” Brotherhood of Man (zwycięski utwór z 1976 roku). Utwory zajęły kolejno ósme i piąte miejsce[18].
Uwagi
- ↑ Podczas imprezy w 1996 roku zorganizowano rundę kwalifikacyjną, mającą na celu zmniejszenie liczby państw biorących udział w finale widowiska. Etap eliminacyjny nie był transmitowany w telewizji ani nagrywany, krajowe komisje jurorskie przesłuchiwały wersje studyjne wszystkich konkursowych propozycji i przyznawały im punkty. Spośród 30 utworów nadesłanych przez publicznych nadawców, do finału zakwalifikowały się 22 propozycje. Jedynym krajem, który nie brał udziału w rundzie kwalifikacyjnej był gospodarz konkursu, czyli Norwegia.
Przypisy
- ↑ a b United Kingdom in the Eurovision Song Contest. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1956. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1958. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1999. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Jarmo Siim: Results of the Semi-Final Allocation Draw. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv, 2011-01-17. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ „Wielka Czwórka” (od 2011 „Wielka Piątka”) to grupa państw, która wpłaca największe składki członkowskie do Europejskiej Unii Nadawców (EBU), z tego względu ma rokrocznie zagwarantowany udział w finale widowiska. Do grupy tych państw należą: Wielka Brytania, Francja, Hiszpania, Niemcy oraz (od 2011) Włochy.
- ↑ a b c „Wielka Piątka” to grupa państw, która wpłaca największe składki członkowskie do Europejskiej Unii Nadawców (EBU), z tego względu ma rokrocznie zagwarantowany udział w finale widowiska. Do grupy tych państw należą: Wielka Brytania, Francja, Hiszpania, Niemcy oraz Włochy.
- ↑ Points to and from UNITED KINGDOM. www.eurovisioncovers.co.uk. [dostęp 2013-06-05]. (ang.).
- ↑ a b Eurovision Song Contest 1960. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ a b Eurovision Song Contest 1963. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1968. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1977. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ a b Eurovision Song Contest 1972. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1974. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1982. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ Eurovision Song Contest 1998. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).
- ↑ a b Marcel Bezençon Award – an introduction. [w:] Pop Light [on-line]. poplight.zitiz.se. [dostęp 2013-06-22]. (ang.).
- ↑ Congratulations. [w:] EBU [on-line]. www.eurovision.tv. [dostęp 2013-07-05]. (ang.).
- p
- d
- e
- Gratulacje: 50 lat Konkursu Piosenki Eurowizji
- Gospodarze
- Nagrody im. Marcela Bezençona
- Prezenterzy
- Udział
- Zwycięzcy
- OGAE
- p
- d
- e
Aktywne[A] |
|
---|---|
Nieaktywne[B] | |
Nieistniejące | |
Nieudane debiuty |
- p
- d
- e
- Eurovision: You Decide
|