Wielki Okap nad Zastudniem
Plan jaskini | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Położenie | Siedlec, Czarny Pies | ||
Właściciel | |||
Długość | 11 m | ||
Głębokość | 0 m | ||
Deniwelacja | 0 | ||
Wysokość otworów | 380 m n.p.m. | ||
Wysokość otworów nad dnem doliny | 20 m | ||
Ekspozycja otworów | ku południowemu wschodowi | ||
Kod | J.Cz.II-02.14 | ||
Położenie na mapie gminy Janów | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa śląskiego | |||
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego | |||
50°40′35″N 19°22′53″E/50,676333 19,381333 | |||
| |||
Strona internetowa |
Wielki Okap nad Zastudniem – jaskinia w lesie na wzniesieniu po północnej stronie Zastudnia należącego do wsi Suliszowice[1]. Pod względem geograficznym jest to obszar Wyżyny Częstochowskiej wchodzący w skład Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[2]. Administracyjnie znajduje się na terenie wsi Siedlec w województwie śląskim, w powiecie częstochowskim, w gminie Janów[3].
Opis obiektu
Wielki Okap znajduje się na południowo-wschodniej ścianie skały[1], która przez wspinaczy skalnych nazywana jest Czarnym Psem[4]. Ma rozciągłość 11 m, wysokość do 8 m i wysięg do 5 m. W środkowej części okapu, u podstawy ściany jest owalny otwór o wymiarach 0,7 × 0,4 m. Za otworem wnika w skałę ślepo kończący się korytarzyk o długości 2,5 m[1].
Okap powstał w późnojurajskich twardych wapieniach skalistych. Jego korytarzyk powstał w wyniku zjawisk krasowych, być może jest pozostałością większej jaskini, która z czasem uległa zniszczeniu. Spąg pod okapem jest próchniczny z licznymi popiołami często tu palonych ognisk. Dno korytarzyka to skalisty spąg z drobnym rumoszem skalnym. Brak nacieków. U wejścia do korytarzyka jest skalna, skośna płyta o wymiarach 3 × 1,5 m[1].
- Ściana Czarnego Psa z Wielkim Okapem
- Otwór korytarzyka
- Korytarzyk
Okap po raz pierwszy opisany został przez M. Czepiela w lutym 2001 r. On też wykonał jego plan[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e MarianM. Czepiel MarianM., Wielki Okap nad Zastudniem, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-08-02] .
- ↑ JerzyJ. Kondracki JerzyJ., Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2 .
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-07-08] .
- ↑ GrzegorzG. Rettinger GrzegorzG., Jura Północna. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2017, ISBN 978-83-947825-0-4 .