Wojciech Józef Gadomski

Wojciech Józef Gadomski herbu Rola[1] (ur. 21 kwietnia 1720 w Duczyminie, zm. 23 czerwca 1791 w Płocku) – duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy płocki w latach 1782–1791.

Życiorys

Święcenia diakonatu otrzymał 16 grudnia 1744, a sakrament kapłaństwa 2 maja 1745. Profesor seminarium pułtuskiego, delegowany przez biskupa do zwiedzania i opisu kościołów diecezji. 5 maja 1756 roku robił tego typu opis w Zakroczymiu. Proboszcz w Sannikach, od 11 grudnia 1756 do 1758. Od 1758 proboszcz w Bejscach. Od 1773 proboszcz kościoła farnego w Płocku. Pełnił funkcję kantora w katedrze płockiej.

Wygłaszał kazanie podczas ingresu księcia Michała Jerzego Poniatowskiego na biskupstwo płockie 25 maja 1776. Został dziekanem kolegiaty płockiej, a następnie oficjałem generalnym. W 1784 roku mianowany dyrektorem szpitala założonego przez bp Poniatowskiego. 23 września 1782 wybrany na sufragana płockiego. Otrzymał biskupstwo bendeńskie. Głównym konsekratorem był biskup Józef Olechowski, współkonsekratorem biskup Marcin Chyczewski[2]. Podczas posługi biskupiej dokonał konsekracji kościoła Reformatów w Płocku (14 czerwca 1789)[3] i kościóła Świętej Trójcy w Żurominie (2 lipca 1786)[4].

Zmarł 23 czerwca 1791. Pochowany w katedrze płockiej[5].

Przypisy

  1. Herbarz polski, t. V, Warszawa 1902, s. 338.
  2. Wojciech Józef Gadomski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2024-08-06]  (ang.).
  3. Rys historyczny. diecezja.plock.pl. [dostęp 2024-08-06].
  4. Historia kościoła. parafiazuromin.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-06)].
  5. Encyklopedja powszechna, Tom 9, wyd. Orgelbranda, 1861
  • p
  • d
  • e
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy