Zaburzenia barwnikowe skóry

Ilustracja przedstawiająca dziecko cierpiące na zaburzenie hipopigmentowe - bielactwo.

Zaburzenia barwnikowe skóry – zaburzenia polegające na zmianach w zabarwieniu naskórka, który utrzymuje swą barwę dzięki melaninie[1][2].

Rodzaje zaburzeń

Zaburzenia barwnikowe skóry mogą mieć charakter wrodzony lub nabyty[2]. Mogą być wynikiem zmiany liczby melanocytów, bądź też zaburzeń transportu melanosomów, a także zaburzeń syntezy melaniny[2][3].

Wyróżniamy:

  • Zaburzenia hipopigmentowe powstające wskutek niedoboru lub braku melaniny (np. albinizm)[3][4]. Jedną z przyczyn nabytych zaburzeń hipopigmentowych może być uszkodzenie melanocytów[3][5] objawiające się pojawieniem się plam depigmentacyjnych (bielactwo nabyte)[6].
  • Zaburzenia hiperpigmentowe (dyschromie) wynikają z nadmiaru melaniny[7]. Hiperpigmentacja miejscowa w postaci wykwitów pierwotnych (najczęściej plam)[7] może wynikać z urazów mechanicznych, narażenia na czynniki chemiczne, działanie hormonów, leków, niedoborów witamin lub zaburzeń metabolizmu[2].

Badania diagnostyczne

  • obejrzenie zmienionej chorobowo skóry
  • mikroskopowe badanie fragmentu skóry
  • badanie krwi
  • przeprowadzenie testów hormonalnych

Leczenie

Ten artykuł od 2024-07 wymaga uzupełnienia informacji.
Artykuł należy uzupełnić o istotne informacje: Istnieje wiele metod leczenia zaburzeń barwnikowych, część z nich jest dostępna w źródłach (czasopismo Kosmetologia Estetyczna).
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Leczenie zaburzeń barwnikowych skóry jest zależne od choroby podstawowej. Do najczęstszych metod leczenia zaliczamy:

  • repigmentację – przywrócenie prawidłowego pigmentu
  • depigmentację – zniszczenie pozostałego pigmentu

Podczas leczenia największe znaczenie ma unikanie opalania i stosowanie kremów z filtrami.

Przypisy

  1. ↑ J.J. Karas-Tecza J.J., J.J. Czogala J.J., Skóra też czasem "ściemnia": dlaczego i kiedy skóra ulega hiperpigmentacji? Zaburzenia barwnikowe skóry psów i kotów. Cześć I., „Weterynaria w Praktyce”, 10 (01-02), 2013, ISSN 1732-1999 [dostęp 2024-07-29]  (pol.).
  2. ↑ a b c d AmeliaA. Lizak AmeliaA. i inni, Ocena skuteczności preparatów i zabiegów kosmetycznych u osób z przebarwieniami skóry twarzy, „Kosmetologia Estetyczna”, aestheticcosmetology.com (7), "Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha"; "Małopolskie Centrum Biotechnologii, Uniwersytet Jagielloński", 2018 [dostęp 2024-07-29]  (ang. • pol.).
  3. ↑ a b c KarolinaK. Sałagan KarolinaK., KorneliaK. Niemyska KorneliaK., Blizny potrądzikowe – mechanizm powstawania i diagnostyka, „Kosmetologia Estetyczna” (7), aestheticcosmetology.com, 2018 [dostęp 2024-07-29]  (pol. • ang.).
  4. ↑ AleksandraA. Szczawińska-Popłonyk AleksandraA., EwaE. Samolewska EwaE., AnnaA. Bręborowicz AnnaA., Obraz radiologiczny przewlekłych zmian oskrzelowych i płucnych u dzieci z wybranymi pierwotnymi niedoborami odporności, „Advances in Respiratory Medicine”, 75 (3), 2007, s. 219–229, DOI: 10.5603/ARM.27970, ISSN 2543-6031 [dostęp 2024-07-29]  (ang.).
  5. ↑ J.J. Lancucki J.J., Bielactwo nabyte [Vitiligo], „Wiadomości Zielarskie”, 39 (02), 1997, ISSN 0137-3838 [dostęp 2024-07-29]  (pol.).
  6. ↑ MilenaM. Osińska MilenaM., EdytaE. Rysiak EdytaE., Zmiany skórne w bielactwie nabytym – możliwości terapeutyczne, „Kosmetologia Estetyczna”, 6, aestheticcosmetology.com, 2017 [dostęp 2024-07-29]  (pol. • ang.).
  7. ↑ a b MalwinaM. Zasada MalwinaM., Substancje biologicznie czynne stosowane w rozjaśnianiu hiperpigmentacji skóry, „Kosmetologia Estetyczna”, aestheticcosmetology.com (5), Zakład Chemii Surowców Kosmetycznych Wydział Farmaceutyczny, Uniwersytet Medyczny w Łodzi, 2016 [dostęp 2024-07-29]  (pol. • ang.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Kontrola autorytatywna (klasa chorób):
  • NKC: ph214373