Zhou Fohai
|
Nazwisko chińskie |
|
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Zhou Fohai (ur. 29 maja 1897, zm. 28 lutego 1948) – chiński polityk, burmistrz Szanghaju w latach 1944–1945, kolaborant podczas wojny chińsko-japońskiej.
Pochodził z prowincji Hunan[1]. W latach 1917–1921 przebywał w Japonii, gdzie studiował na Cesarskim Uniwersytecie w Kioto[2]; tam też zapoznał się z ideologią komunistyczną[1]. Po powrocie do Chin w 1921 wziął udział w kongresie założycielskim Komunistycznej Partii Chin w Szanghaju[1][2]. Szybko przeszedł jednak na stronę Kuomintangu, co skutkowało wydaleniem z szeregów KPCh w 1924[1].
W KMT początkowo należał do krytycznego wobec Czang Kaj-szeka stronnictwa Wang Jingweia, by na początku lat 30. stać się jednym z najbardziej zaufanych ludzi Czanga. Pełnił funkcję wiceszefa wydziału propagandy, a także był członkiem zarządu partii[1][2]. Po wybuchu w 1937 roku wojny chińsko-japońskiej, sceptyczny wobec możliwości zwycięstwa, wszedł w skład utworzonego w 1940 w Nankinie kolaboracyjnego rządu Wang Jingweia, w którym pełnił funkcje ministra finansów, szefa policji i banku centralnego oraz wiceprzewodniczącego Yuanu Wykonawczego[1][2]. W 1943, za pośrednictwem Dai Li, nawiązał potajemną współpracę z przebywającymi w Chongqingu legalnymi władzami. Po zakończeniu wojny, mimo początkowych zapewnień o amnestii, został aresztowany i oskarżony o zdradę[1][2]. Skazano go na karę śmierci, zamienioną następnie decyzją Czang Kaj-szeka na dożywocie. Zmarł w więzieniu[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g James Z. Gao: Historical Dictionary of Modern China (1800-1949). Lanham: Scarecrow Press, 2009, s. 445-446. ISBN 978-0-8108-4930-3.
- ↑ a b c d e f Edwin Pak-wah Leung: Historical Dictionary of the Chinese Civil War. Lanham: Scarecrow Press, 2002, s. 32-33. ISBN 0-8108-4435-4.
Kontrola autorytatywna (osoba):
- ISNI: 0000000080799051
- VIAF: 334163
- LCCN: n85209511
- GND: 1041906781
- NDL: 00316856
- BnF: 156175125
- SUDOC: 133425886
- NTA: 163047251
- CiNii: DA0623805X
- Open Library: OL4288513A, OL5028836A