Doksografija

Doksografija (grč. δόξα = "mišljenje, stanovište" + γράφω = "pisati, opisivati") je termin koji se upotrebljava za dela antičkih istoričara koji opisuju mišljenja i stanovišta ranijih filozofa i naučnika. Ovaj je termin prvi put upotrebio Hermann Diels. Premda doksografija ne predstavlja posebnu naučnu ili filološku disciplinu, njen značaj je veoma veliki.

Ogroman broj antičkih filozofskih dela vremenom je izgubljen, tako da ponekad sve što o njima znamo potiče iz doksografskih zapisa kasnijih pisaca. Među najpoznatijim "doksografima" su i Aristotel, Platon i Diogen Laertije, od koga je sačuvano monumentalno delo Životi i mišljenja znamenitih filozofa. Zahvaljujući njima mi možemo steći makar najosnovniju predstavu o filozofskim ispitivanjima i gledištima presokratskih filozofa kao što su, na primer, Tales iz Mileta, Anaksimandar, Empedokle, Zenon iz Eleje i mnogi drugi.

Islamska doksografija označava neku zbirku teozofskih dela (kao što je, na primer, Kitab al-Maqalat koji je sastavio Abu Mansur Al Maturidi) u vezi s odstupanjima od zvaničnog učenja na koja se nailazi u raznim islamskim pravcima.

• Doxography of Ancient Philosophy at Stanford Encyclopedia of Philosophy.

Ovaj članak o filozofiji je u začetku. Možete pomoći Wikipediji tako što ćete ga proširiti.