Führermuseum

Führermuseumun tasarımı kısmen yukarıda gösterilen Münih'teki Haus der Deutschen Kunst'a dayanmaktadır. 1933-1937 yıllarında inşa edilen ve Hitler'in önemli katkılarıyla Paul Ludwig Troost tarafından tasarlanan Haus, Nazi döneminde inşa edilen ilk anıtsal yapılardan biriydi.

Führermuseum veya Führer Müzesi aynı zamanda Linz sanat galerisi olarak da anılır, Adolf Hitler tarafından doğduğu yer olan Braunau yakınlarındaki Avusturya şehri Linz için planlanan bir kültür kompleksi içindeki gerçekleşmemiş bir sanat müzesi idi. Amacı, II. Dünya Savaşı sırasında Avrupa'nın dört bir yanından Naziler tarafından satın alınan, el konulan veya çalınan sanat eserlerinden bir seçki sergilemekti. Kültür bölgesi, Linz'i yeniden yaratarak Nazi Almanyası'nın kültür başkenti ve Avrupa'nın en büyük sanat merkezlerinden biri haline getirerek Hitler'in kişisel olarak hoşlanmadığı Viyana'yı gölgede bırakacak genel bir planın parçası olacaktı. Şehri Budapeşte'den daha güzel yapmak istiyordu, böylece Tuna Nehri'nin en güzeli, aynı zamanda bir sanayi merkezi ve ticaret merkezi olacaktı; müzenin Avrupa'nın en büyüklerinden biri olması planlanıyordu.[1][2]

Proje için öngörülen tamamlanma tarihi 1950'ydi, ancak ne "Führermuseum" ne de demir atacağı kültür merkezi inşa edilebildi. Ayrıntılı planın inşa edilen tek parçası, halen ayakta olan Nibelungen Köprüsü olmuştur.

Tarihçe ve tasarım

Hitler 1925 gibi erken bir tarihte Berlin'de[3] inşa edilecek ve kendisinin yönetici olacağı bir “Alman Ulusal Galerisi” tasarlamıştı. Bir eskiz defterine çizdiği plan, Kaiser-Friedrich-Museum'dan etkilenmiş olabilir ve biri 28, diğeri 32 odalı iki bölümlü bir binadan oluşuyordu.[3] Hitler, en sevdiği 19. yüzyıl Alman sanatçılarından hangilerinin toplanacağını ve eserlerinin hangi odalarda asılacağını belirtmişti. En sevdiği ressamlar arasında Hans Makart, Franz Defregger, Eduard Grützner, Franz von Stuck, Franz von Lenbach, Anselm Feuerbach, Heinrich Zügel ve Carl Spitzweg[4] vardı ve Kavgam'da Moritz von Schwind ve Arnold Böcklin'in “Aryan sanatını” övmüştü[5]. Planlamasının bir aşamasında müzedeki odalardan beşini Adolph von Menzel'in, üçünü de Schwind ve Böcklin'in çalışmalarına ayırmıştı. Carl Rottmann, Edouard von Engerth ve Anton von Werner, Makart ve Karl von Piloty; Wilhelm Trübner ve Fritz von Uhde; Grützner ve Defregger ve Nazarene hareketinin sanatçıları gibi tek bir odayı paylaşacaklardı. Hitler'in orijinal planlarında kendilerine yer bulan diğer ressamlar ise Peter von Cornelius, Hans von Marées, Bonaventura Genelli, Anselm Feuerbach ve Wilhelm Leibl'di. Bu seçimler Hitler'in o zamanki zevkini yansıtıyordu; duygusal 19. yüzyıl Germen romantik ressamlarını tercih ediyordu[6][7], “hem ‘şımarık’ tür resimleri, kahramanlık, pastoral, alegorik. tarihsel-vatansever temalar, Wagner'in dehasız görsel eşdeğeri[8]."

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Spotts (2002), s. 377-78
  2. ^ Hitler, Adolf (2000). Bormann, Martin (Ed.). Hitler's Table Talk 1941-1944. 3rd. trans. Cameron, Norman; Stevens, R.H. Enigma Books. ss. 445-446. ISBN 1-929631-05-7. 
  3. ^ a b Spotts (2002), p. 187
  4. ^ Fest, Joachim and Bullock, Michael (trans.) The Face of the Third Reich. New York: Penguin Books, 1979. p. 97 & p. 543 n.19 978-0201407143. Originally published 1970;
  5. ^ Spotts (2002), p. 175
  6. ^ Spotts (2002), p. 194
  7. ^ Bullock, Alan. (1963) Hitler: A Study in Tyranny London: Penguin. p. 386. 0-14-013564-2
  8. ^ Bullock, Alan. (1991) Hitler and Stalin: Parallel Lives New York: Knopf. pp. 383–84  ISBN 0-394-58601-8 (Almanca). ss. Bullock, Alan. (1991) Hitler and Stalin: Parallel Lives New York: Knopf. pp. 383-84  ISBN 0-394-58601-8. 
Taslak simgesiMüze ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.
Otorite kontrolü Bunu Vikiveri'de düzenleyin