Tsolikouri

Tsolikouri
Üzüm (Vitis)
Ağustos ayında Tsolikouri üzümleri
RengiBeyaz
Tür adıVitis vinifera Linné subsp. vinifera
Köken Gürcistan
Önemli üretim yerleriİmereti
Önemli şaraplarTvişi
Çiçek cinsiyetiHermofrodit
VIVC kimliği12710

Tsolikouri (Gürcüce: ცოლიკოური) ağırlıklı olarak Gürcistan'ın Batı İmereti bölgesinde yetişen açık sarı renkli üzüm çeşididir.[1] Üzüm, Kolhis Ovası'nda ve 160 metre rakımda yetişmektedir.[2]

Tsolikouri, ülkedeki 400 üzüm çeşidi arasında en yaygın olanlardan biridir.[3] Batı Gürcistan'daki bağların yaklaşık %90'ında Tsolikauri yetiştirilmektedir. Bu tür genellikle Ekim ayının ortalarında olgunlaşır.[4] Gürcistan'daki Sovyet yönetimi sırasında, Orjonikidze üzüm bağlarında yetişen tsolikouri, çhaveri ve izabella üzümleri yüksek kaliteli üzümlerden kabul edilirdi.[5] Tsolikouri, premium kuru, yarı tatlı ve yarı kuru şarapların üretiminde kullanılmaktadır.[1] Tsolikauri, Kolheti, Lelo ve Tvişi şarapları Tsolikouri üzümlerinden üretilmektedir.[6] Eski Sovyet devlet adamı Vyaçeslav Molotov'a göre, Tsolikouri Sovyet lider Josef Stalin'in favori şaraplarından biriydi.[7]

Kaynakça

  1. ^ a b "Georgian Wine Grapes. Tsolikauri". 13 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2011.  Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi: "kst" adı farklı içerikte birden fazla tanımlanmış (Bkz: Kaynak gösterme)
  2. ^ "Белые сухие вина. "Цоликаури"" [White dry wines. "Tsolikauri"]. 21 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2011. 
  3. ^ Caucasian review. Institut zur Erforschung der UdSSR. 1958. s. 70. 24 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2011. 
  4. ^ "Виноград сорта "Цоликаури" занимает 90% плантаций Западной Грузии" [Tsolikauri grape variety makes up 90% of vineyards in western Georgia]. 11 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2011. 
  5. ^ Bantam's Soviet Union, 1991. Bantam. 1990. s. 365. ISBN 0-553-34910-4. 24 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2011. 
  6. ^ Georgia. Bradt Travel Guides. 1990. s. 73. ISBN 1-84162-261-3. Erişim tarihi: 15 Şubat 2011. 
  7. ^ "Мой Сталин. Светлана Птицина" [My Stalin. Svetlana Ptitsina]. 28 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2011.