Ulusal İlerici Cephe (Suriye)
Ulusal İlerici Cephe الجبهة الوطنية التقدمية | |
---|---|
Kurucu | Hafız Esad |
Başkan | Beşşar Esad |
Başkan yardımcısı | Muhammed eş-Şaar[1] |
Kuruluş tarihi | 1972 (52 yıl önce) (1972) |
Merkez | Şam, Suriye |
İdeoloji | Pro-Suriye hükûmeti Arap milliyetçiliği Arap sosyalizmi Pan-Arabizm Sekülerizm Antisiyonizm Anti emperyalizm Bölüngü:
|
Siyasi pozisyon | Bölüngü: Sol ve aşırı sol |
Halk Meclisi | 185 / 250 |
Bakanlar Kurulu | 20 / 35 |
İnternet sitesi | |
pnf.org.sy | |
Suriye |
Ulusal İlerici Cephe (Arapça: الجبهة الوطنية التقدمية, romanize: al-Jabha al-Waṭaniyyah at-Taqaddumiyyah, UİC), hükûmetin anti-emperyalist ve Arap milliyetçisi yönelimini destekleyen ve UİC'deki en büyük parti olan Arap Sosyalist Baas Partisi'nin "toplumdaki lider rolünü" kabul eden Suriye'deki partilerin siyasi ittifakıdır.
Tarihi
Cephe, 1972'de Suriye Devlet Başkanı Hafız Esad tarafından iktidardaki Baas Partisi dışındaki siyasi partilerin hükûmete sınırlı derecede katılımını sağlamak için kuruldu.[2] Anayasası, Baas Partisi'nin %50 artı yürütme komitesindeki oyların birini kontrol etmesini sağlıyor. Suriye Halk Konseyi'ndeki bazı sandalyeler, Baas Partisi dışındaki UİC partilerinin üyelerine ayrılmıştır. Bu küçük partilerin yasal olarak Baas Partisi'nin liderliğini kabul etmeleri gerekiyor. Örneğin, İlerici Cephe'deki Baasçı olmayan partilerin, ordudaki veya "sadece Baas'a ayrılmış" öğrenci grubundaki destekçileri kendi partilerine çekmelerine izin verilmez.[3]
1972'den 2011'e kadar, yalnızca UİC'ye katılan tarafların Suriye'de yasal olarak faaliyet göstermelerine izin verildi. 2011 tarihli Partiler Kanunu Hakkında Kanun Hükmünde Kararname,[4] 2011 tarihli Genel Seçim Kanunu Hakkında Kanun Hükmünde Kararname[5] ve 2012 tarihli yeni Suriye anayasası[6] Suriye'de çok partili sistemi başlattı.
Daha önce UİC'nin bir parçası olduktan sonra, Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi, Mayıs 2012'deki parlamento seçimi için muhalefetteki Değişim ve Özgürlük için Halk Cephesi'ne katıldı. Ancak, SSMP Haziran 2014'teki devlet başkanlığı seçiminde Beşşar Esad'ın yeniden seçilmesini destekledi ve ardından cepheye yeniden katıldı.[7]
Üye partiler
UİC şu anda aşağıdaki siyasi partilerden oluşmaktadır:
Parti | Lider | İdeoloji | Suriye Halk Meclisi | Hükûmet | |
---|---|---|---|---|---|
Arap Sosyalist Baas Partisi[8] | Beşar Esad | Neo-Baasçılık Pan-Arabizm | 169 / 250 | Hükûmet | |
Suriye Sosyal Milliyetçi Partisi | Faris es-Saad | Suriye milliyetçiliği Sekülerizm | 3 / 250 | Hükûmet | |
Arap Sosyalist Birlik Partisi | Sefvan el-Kudsi | Nasırcılık Arap milliyetçiliği | 2 / 250 | Hükûmet | |
Suriye Komünist Partisi (Bekdaş) | Ammar Bekdaş | Komünizm Marksizm-Leninizm | 2 / 250 | Hükûmet | |
Ulusal Yemin Partisi | Hasan Osman | Arap sosyalizmi İslami sosyalizm | 2 / 250 | Hükûmet | |
Sosyalist İttihatçı Parti | Şaban Şahin[9] | Nasırcılık Arap sosyalizmi | 2 / 250 | Hükûmet | |
Arap Demokratik Birlik Partisi | İyad Hasan Osman | Nasırcılık Arap milliyetçiliği | 2 / 250 | Hükûmet | |
Suriye Komünist Partisi (Birleşik) | Hanin Nimir | komünizm Perestroyka yanlılığı | 2 / 250 | Hükûmet | |
Demokratik Sosyalist İttihatçı Parti | Fadullah Nasreddin | demokratik sosyalizm Sendikacılık | 1 / 250 | Hükûmet | |
Arap Sosyalist Hareketi[10] | Ömer Adnan el-Alevi | Neo-Baasçılık Arap sosyalizmi | 0 / 250 | Dışarıdan destek | |
İlişkili kuruluşlar | |||||
Sendikalar Genel Federasyonu | Yasin Tulaymat | Sendikacılık İşçi hakları | 0 / 250 | Dışarıdan destek | |
Köylüler Genel Birliği | Ahmed Salih İbrahim | Sendikacılık Tarımcılık | 0 / 250 | Dışarıdan destek | |
Devrimci Gençlik Birliği[11] | Maün Abbud | Neo-Baasçılık Gençlik aktivizmi | 0 / 250 | Dışarıdan destek |
Seçim geçmişi
Suriye Halk Meclisi seçimleri
Seçim | Sandalye | +/– | Konum |
---|---|---|---|
1973 | 186 / 186 | 186 | 1. |
1977 | 195 / 195 | 9 | 1. |
1981 | 195 / 195 | 1. | |
1986 | 195 / 195 | 1. | |
1990 | 250 / 250 | 55 | 1. |
1994 | 250 / 250 | 1. | |
1998 | 250 / 250 | 1. | |
2003 | 250 / 250 | 1. | |
2007 | 250 / 250 | 1. | |
2012 | 168 / 250 | 82 | 1. |
2016 | 200 / 250 | 32 | 1. |
2020 | 183 / 250 | 17 | 1. |
Kaynakça
- ^ [email protected] - 00963 933 878 476, Mohannad Orfali-. "الجبهة الوطنية التقدمية". pnf.org.sy. 12 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2021.
- ^ "Syria's Political Struggle: Spring 2012" (PDF). ISW. 7 Haziran 2012. 16 Haziran 2012 tarihinde kaynağından (Backgrounder) arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2014.
- ^ Seale, Patrick, Asad, the Struggle for the Middle East, University of California Press, 1989, p. 176
- ^ "Archived copy". 5 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2013.
- ^ "Archived copy". 5 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2013.
- ^ "SANA Syrian News Agency - Constitution of the Syrian Arab Republic Approved in Popular Referendum on February 27, 2012, Article 8". 14 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "SSNP Supports Bashar al-Assad's Presidential Nomination". 7 Mayıs 2014. 3 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Kasım 2014.
- ^ "الجبهة الوطنية التقدمية". pnf.org.sy. 12 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2021.
- ^ "حزب الوحدويين الاشتراكيين". pnf.org.sy. 12 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2021.
- ^ "Quwat Muqatili al-Asha'ir: Tribal Auxiliary Forces of the Military Intelligence". Aymenn Jawad Al-Tamimi. 17 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Archived copy". 6 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2019.
Dış bağlantılar
- Resmî site