Nasi goreng (Nusantara)

Nasi goreng
Jenis	Nasi Goreng
Jenis sajian	Sajian utama
Tempat asal	Nusantara
Kawasan/rantau	Terkenal di Indonesia, Malaysia, Singapura and Brunei; dan juga terkenal di Thailand, Sri Lanka, Suriname dan Belanda
Masakan berkaitan	Indonesia, Malaysia , Brunei dan Singapura
Bahan utama	Nasi,Bawang merah, Bawang putih, Cili kering atau Cili sayuran dan serbuk perasa
Bahan yang biasa digunakan	Beras, telur ayam, Minyak masak, bawang merah, bawang putih, Cili, Daun bawang, garam, Kicap manis
Keragaman/variasi	Variasi yang kaya di seluruh rantau Nusantara
sunting · sunting di Wikidata

Nasi goreng ناسي 'ڬوريڠ Nasi goreng (/ˌnɑːsi ɡɒˈrɛŋ/; sebutan bahasa Melayu: [ˈnasi ˈɡorɛŋ]) ialah hidangan nasi goreng Asia Tenggara, biasanya dimasak dengan kepingan daging dan sayur-sayuran. Salah satu hidangan kebangsaan yang diklaim Indonesia,^[1][2] ia juga dimakan dalam masyarakat berbahasa Melayu di negara-negara seperti Malaysia, Singapura dan Brunei, dan telah mendapat populariti di Sri Lanka melalui penghijrahan dari Kepulauan Indonesia, and in the Netherlands through its colonial ties with Indonesia.^[3] di negara-negara seperti Suriname melalui komuniti pendatang Jawa-Indonesia,^[4] dan di Belanda melalui hubungan kolonialnya dengan Indonesia. ia.^[3] Nasi goreng dibezakan daripada penyediaan nasi goreng Asia yang lain dengan aroma berasapnya yang tersendiri, dan perisa rasa karamel lagi sedap. Tiada resipi tunggal yang ditetapkan untuk nasi goreng, dan komposisi dan penyediaannya sangat berbeza dari isi rumah ke isi rumah.

Nasi goreng telah lama dianggap sebagai ruji penting masakan Indonesia.^[5] Pada 2018, ia telah diiktiraf secara rasmi oleh kerajaan Indonesia sebagai salah satu daripada lima hidangan kebangsaan negara itu. Hidangan di mana-mana di seluruh Indonesia, terutamanya untuk sarapan pagi, ia boleh dinikmati dalam versi ringkas daripada pinggan timah di gerai makanan di tepi jalan, dimakan di atas porselin di restoran, atau dikumpulkan dari meja bufet pada majlis makan malam di bandar bandar seperti Jakarta.^[6] Perencah bungkus pracampuran untuk nasi goreng tersedia secara meluas untuk pembelian, dan versi nasi goreng sejuk beku yang dipanaskan gelombang mikro boleh didapati di kedai serbaneka di seluruh Indonesia.

Sama seperti resipi nasi goreng lain di Asia, pengulas telah mencadangkan bahawa nasi goreng gaya Indonesia boleh mengesan asal-usulnya kepada nasi goreng Cina, dan berkemungkinan dibangunkan sebagai cara untuk mengelakkan pembaziran nasi.^[7][8][9] Pengaruh Cina terhadap masakan Indonesia boleh dilihat dalam mie goreng yang muncul serentak dengan pengenalan teknik menggoreng yang memerlukan penggunaan kuali Cina.[16] Di China, teknik menggoreng menjadi semakin popular semasa dinasti Ming (1368–1644 CE). Kicap biasa berasal dari China abad ke-2 CE; bagaimanapun, kicap manis telah dibangunkan di Indonesia dengan tambahan gula aren tempatan yang banyak.^[10][11]

Bagaimanapun, tidak jelas bilakah masyarakat Indonesia masa kini mula mengamalkan amalan memasak nasi goreng. Perdagangan antara China dan kepulauan Indonesia berkembang pesat sejak era Srivijaya sekitar abad ke-10 dan semakin rancak pada era Majapahit sekitar abad ke-15. Pada masa itu pendatang Cina telah mula menetap di Nusantara, membawa bersama budaya dan masakan mereka. Orang Cina biasanya menggemari makanan panas yang baru dimasak, dan adalah tabu untuk membuang bahan makanan yang tidak dimakan dalam budaya mereka.^[7] Akibatnya, lebihan nasi hari sebelumnya sering dimasak semula pada waktu pagi. Gregory Rodgers mencadangkan bahawa menggoreng nasi boleh menghalang pembiakan mikrob berbahaya, terutamanya dalam teknologi pra-penyejukan di Indonesia, dan juga mengelakkan keperluan untuk membuang makanan berharga.

Nasi goreng kebiasaannya di Malaysia ada lima iaitu Nasi goreng, Nasi goreng kampung, Nasi goreng ayam, dan Nasi goreng cina.

Nasi goreng Melayu terbahagi kepada tiga iaitu Nasi goreng, Nasi goreng kampung dan Nasi goreng ayam.

Nasi goreng bahan utama cili kering dan ikan bilis hasilnya akan berwarna merah keperangan.

Ada lagi satu versi iaitu versi etnik Jawa sama ada di Malaysia atau Indonesia. Ia menggunakan kicap (sos soya) hasilnya menjadi hitam keperangan.

Bagi masyarakat Malaysia sudah menjadi kebiasaan untuk menyediakan nasi goreng sebagai sarapan. Nasi goreng yang paling mudah disediakan adalah nasi goreng kampung yang hanya menggunakan bawang, ikan bilis, cili padi, kangkung dan telur sebagai bahan utama.

Masyarakat moden hari ini telah banyak bereksperimen dengan bahan-bahan dalam menyediakan nasi goreng sehingga terdapat pelbagai jenis nasi goreng yang boleh didapati di gerai, kafe mahupun hotel.

Terdapat pelbagai jenis nasi goreng. Antara yang biasa dijumpai ialah:

• Nasi goreng ayam
• Nasi goreng paprik
• Nasi goreng kampung
• Nasi goreng USA
• Nasi goreng pattaya
• Nasi goreng cina
• Nasi goreng ikan masin^[12].
• Nasi goreng tomyam
• Nasi goreng kimchi

• 
  Di Indonesia
• 
  Di Singapura
• 
  Di Jepun
• 
  Nasi goreng biasa
• 
  Nasi goreng USA

Jika anda melihat rencana yang menggunakan templat {{tunas}} ini, gantikanlah dengan templat tunas yang lebih spesifik.