Adam Nowodworski
| Ten artykuł od 2011-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
| ||
Data i miejsce urodzenia | 1572 | |
---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 20 sierpnia 1634 | |
Biskup kamieniecki | ||
Okres sprawowania | 1615–1627 | |
Biskup przemyski | ||
Okres sprawowania | 1627–1631 | |
Wyznanie | katolicyzm | |
Kościół | ||
Nominacja biskupia | 26 stycznia 1615 | |
Sakra biskupia | 26 kwietnia 1615 |
Data konsekracji | 26 kwietnia 1615 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Benedetto Giustiniani | ||||
Współkonsekratorzy | Attilio Amalteo | ||||
|
Adam Nowodworski herbu Nałęcz[1] (ur. 1572 w Nowym Dworze, zm. 20 sierpnia 1634 w Poznaniu) – biskup kamieniecki od 1615, przemyski od 1627 oraz poznański od 1631.
Studiował w Rzymie i Bolonii. w 1601 został kanonikiem gnieźnińskim, w 1610 był królewskim sekretarzem, a od 1611 opatem komendatoryjnym w klasztorze OO Cystersów w Przemęcie. w 1618 został komisarzem Rzeczypospolitej przy królewiczu Władysławie, był uczestnikiem rokowań pokojowych z Rosjanami zakończonych rozejmem w Dywilinie, który podpisał[2]. Był również zwolennikiem działań wojennych przeciwko Szwecji[3]. W 1632 był elektorem Władysława IV Wazy z województwa poznańskiego[4]. W 1633 roku został wyznaczony senatorem rezydentem[5].
Jako biskup przemyski konsekrował w 1630 kościół oo. Bernardynów w Leżajsku, będąc biskupem poznańskim zorganizował i przeprowadził w 1632 kolejny z synodów w Poznaniu.
Był fundatorem kolegium jezuitów w Łomży[6].
Pochowany w katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu[7].
Przypisy
- ↑ Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. XII, Warszawa 1912, s. 192.
- ↑ Aleksandr Małow, Dokumenty rosyjsko-polskiego rozejmu zawartego 11 (1) grudnia 1618 r. we wsi Dywilino, w: Wschodni Rocznik Humanistyczny, Tom XVII, (2020), nr 2, s. 97.
- ↑ Wielka Encyklopedia, PWN, tom 8.
- ↑ Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta... roku 1632... Woiewodztwo Krákowskie, s. A2.
- ↑ Volumina Legum, t. III, Petersburg 1859, s. 376.
- ↑ Eustachy Antoni Iwanowski, Pamiątki polskie z różnych czasów, Kraków 1882, T.2, s. 37.
- ↑ Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 139.
- p
- d
- e
Biskupi diecezjalni |
|
---|---|
Biskupi pomocniczy |
|
- p
- d
- e
Biskupi diecezjalni |
|
---|---|
Biskupi pomocniczy |
|
- p
- d
- e
Biskupi misyjni |
|
---|---|
Biskupi diecezjalni |
|
Biskupi pomocniczy |
|
- PWN: 3948749