Camillo di Pietro
Kardynał biskup | |||
Kraj działania | Włochy | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 10 stycznia 1806 | ||
Data i miejsce śmierci | 6 marca 1884 | ||
Miejsce pochówku | Campo Verano | ||
Dziekan kolegium kardynalskiego | |||
Okres sprawowania | 1878–1884 | ||
Kamerling | |||
Okres sprawowania | 1878–1884 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Diakonat | 2 czerwca 1839 | ||
Prezbiterat | 16 czerwca 1839 | ||
Nominacja biskupia | 8 lipca 1839 | ||
Sakra biskupia | 14 lipca 1839 | ||
Kreacja kardynalska | 19 grudnia 1853 in pectore | ||
Kościół tytularny | biskup Ostia–Velletri | ||
|
Data konsekracji | 14 lipca 1839 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Chiarissimo Falconieri Mellini | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Ignazio Giovanni Cadolini | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Camillo di Pietro (ur. 10 stycznia 1806 w Rzymie, zm. 6 marca 1884 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Studiował w Rzymie na kilku uczelniach, uzyskując w 1829 doktorat z prawa cywilnego i kanonicznego. Od listopada 1830 był protonotariuszem apostolskim. 13 grudnia 1830 wygłosił kazanie dla kardynałów na rozpoczęcie Konklawe 1830–1831. Za pontyfikatu Grzegorza XVI był delegatem apostolskim w Orvieto (1832) i Spoleto (1834–1835), a następnie audytorem Roty Rzymskiej (1835–1839). W 1839 został wyświęcony na tytularnego arcybiskupa Bejrutu i mianowany nuncjuszem w Neapolu. W latach 1844–1859 kierował nuncjaturą w Lizbonie (początkowo jako internuncjusz nadzwyczajny, 1847–1856 jako nuncjusz apostolski, 1856–1859 jako pronuncjusz). Papież Pius IX w 1853 kreował go kardynałem in pectore. Nominację tę podano do publicznej wiadomości w 1856, jednak kapelusz kardynalski i tytuł prezbitera San Giovanni a Porta Latina otrzymał dopiero po powrocie z Portugalii w 1859. W latach 1863–1867 był prefektem Sygnatury Apostolskiej. Kardynał-biskup Albano (20 września 1867 – 12 marca 1877), Porto e Santa Rufina (12 marca 1877 – 15 lipca 1878) i Ostia e Velletri (od 15 lipca 1878 do śmierci). Uczestniczył w konklawe 1878 jako subdziekan św. Kolegium, odegrał znaczącą rolę w jego organizacji (m.in. negocjował z rządem włoskim odpowiednie gwarancje). Kamerling św. Kościoła Rzymskiego i dziekan św. Kolegium Kardynałów od marca 1878. Zmarł w Rzymie w wieku 78 lat.
Bibliografia
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
Prefekci Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości |
|
---|---|
Prefekci Sygnatury Łaski |
|
Prefekci Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej (od 1908) |
|