Pietro Gasparri
Kardynał prezbiter | |||
| |||
Kraj działania | Włochy | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 5 maja 1852 | ||
Data i miejsce śmierci | 18 listopada 1934 | ||
Miejsce pochówku | Ussita, ?↗, bazylika św. Jana na Lateranie | ||
Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej | |||
Okres sprawowania | 13 października 1914–7 lutego 1930 | ||
Kamerling | |||
Okres sprawowania | 4 grudnia 1916–18 listopada 1934 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 31 maja 1877 | ||
Nominacja biskupia | 2 stycznia 1898 | ||
Sakra biskupia | 6 marca 1898 | ||
Kreacja kardynalska | 16 grudnia 1907 | ||
Kościół tytularny | |||
Odznaczenia | |||
|
Data konsekracji | 6 marca 1898 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Louis-François Sueur | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Pietro Gasparri (ur. 5 maja 1852 w Ussita, Perugia, zm. 18 listopada 1934 w Rzymie) – kardynał włoski, prawnik (doktor prawa kanonicznego i cywilnego), autor tzw. Katechizmu św. Piusa X
Kształcił się w seminarium niższym w Nepi, a później w Rzymie. Święcenia kapłańskie otrzymał 31 marca 1877. Wykładał prawo kanoniczne w paryskim Institut catholique w latach 1879–1898, a następnie był delegatem Stolicy Apostolskiej w Ameryce Południowej (Boliwia, Peru, Ekwador). 3 marca 1898 otrzymał święcenia biskupie (z arcybiskupią stolicą tytularną Cesarea di Palestina).
W 1904 został powołany przez Piusa X na sekretarza Komisji Kodyfikacyjnej, której zadaniem było stworzenie nowoczesnego kodeksu prawa kanonicznego. Odegrał ogromną rolę w przygotowaniu kodeksu prawa kanonicznego z 1917. 16 grudnia 1907 został kardynałem, a w październiku 1914 papieskim sekretarzem stanu (z nominacji Benedykta XV). W czasie spotkania z Romanem Dmowskim zabiegającym w Europie o poparcie dla sprawy niepodległości polskiej kardynał nie poparł jego stanowiska odpowiadając
Polska niepodległa? Ależ to marzenie, to cel nieziszczalny. Wasza przyszłość jest z Austrią[1].
W imieniu papieża był sygnatariuszem traktatów laterańskich. Przeszedł na emeryturę w 1930 (zastąpił go kardynał Pacelli, późniejszy papież Pius XII). Jego grób znajduje się w Ussita. Odznaczony Orderem Orła Białego.
Przypisy
- ↑ Roman Dmowski, Polityka polska i odbudowa państwa, Warszawa 1925, s.208
Bibliografia
- Gasparri, Pietro
Linki zewnętrzne
- Katechizm kardynała Gasparriego [dostęp 18-09-2013]
- Pietro Gasparri [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2013-09-18] (ang.).
- Pietro Gasparri – publikacje w bibliotece Polona
- p
- d
- e
- p
- d
- e
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1551–1644) |
|
---|---|
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1644-1829) |
|
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (od 1829) |
|
- ↑ w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII
- ISNI: 0000000083434787
- VIAF: 49267224
- LCCN: n88070750
- GND: 118689657
- BnF: 121721402
- SUDOC: 030269660
- SBN: UR1V000808
- NLA: 35146037
- NKC: skuk0000458
- BNE: XX1281613
- NTA: 070212449
- BIBSYS: 90925372
- Open Library: OL2088585A
- PLWABN: 9810625286805606
- NUKAT: n98008522
- J9U: 987007310182205171
- CANTIC: a11908786
- CONOR: 16879459
- LIH: LNB:V*287362;=BO
- PWN: 3904170
- Britannica: biography/Pietro-Gasparri
- Treccani: pietro-gasparri
- SNL: Pietro_Gasparri
- Catalana: 0029342
- DSDE: Pietro_Gasparri
- Hrvatska enciklopedija: 21336