| Ten artykuł dotyczy piłkarza i trenera . Zobacz też: Henryk Szczepański (kulturysta). |
Data i miejsce urodzenia | 7 października 1933 Wejherowo |
Data i miejsce śmierci | 30 stycznia 2015 Warszawa |
Wzrost | 173 cm |
Pozycja | napastnik, pomocnik, obrońca |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | ?-1956 | Polonia Bydgoszcz | | | 1957–1960 | ŁKS Łódź | ? | (2) | 1960–1967 | Odra Opole | | | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1957–1965 | Polska | 45 | (0) | |
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 1962 | Odra Opole (tymczasowo) | 1968–1969 | Gwardia Warszawa | 1974–1975 | OKS OZOS Olsztyn | 1975 | Motor Lublin | 1976–1977 | Gwardia Warszawa | 1981–1982 | Gwardia Warszawa | 1986–1987 | Gwardia Warszawa | 1995–1996 | Gwardia Warszawa | | Olimpia Poznań | | Gwardia Koszalin | | Okęcie Warszawa | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Henryk Szczepański (ur. 7 października 1933 w Wejherowie, zm. 30 stycznia 2015 w Warszawie[1]) – polski piłkarz grający na pozycji obrońcy, trener. Olimpijczyk z Rzymu 1960.
Kariera piłkarska
Henryk Szczepański karierę piłkarską zaczynał w zakładowym klubie Stal Bydgoszcz[2] i Polonii Bydgoszcz. W latach 1957–1960 był piłkarzem ŁKS Łódź, z którym w 1957 zdobył Puchar Polski, a w następnym roku mistrzostwo kraju. W 1960 roku, wraz z Romanem Koryntem wygrał „Złotego Buta” w plebiscycie „katowickiego Sportu”[3]. W 1961 przeszedł do Odry Opole, z którą zajął w sezonie 1963/1964 3. miejsce (najwyższe miejsce w historii Odry w ekstraklasie). W klubie tym grał do 1967.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Polski debiutował 29 września 1957 w Sofii w zremisowanym meczu towarzyskim z Bułgarią (1:1). Brał udział w igrzyskach olimpijskich 1960 w Rzymie. Ostatni mecz Henryka Szczepańskiego w reprezentacji miał miejsce 1 listopada 1965 roku w Rzymie, w przegranym 1:6 meczu z Włochami w ramach eliminacji do mistrzostw świata 1966. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 45 oficjalnych spotkań, w tym w 24 meczach zakładał opaskę kapitańską[4].
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako trener, m.in. w warszawskiej Gwardii, Olimpii Poznań, Motorze Lublin i OKS OZOS Olsztyn[5].
Osiągnięcia piłkarskie
ŁKS Łódź
Odra Opole
Przypisy
- ↑ Andrzej Gowarzewski Encyklopedia piłkarska Fuji. Rocznik 2015-2016, wyd. Katowice 2015, s. 31
- ↑ "Lejnert" kolosami słynie - pomorska.pl [online], www.pomorska.pl [dostęp 2017-11-23] (pol.).
- ↑ Notka biograficzna na Historia Odry Opole
- ↑ Andrzej Gowarzewski, Bożena Szmel: Encyklopedia piłkarska FUJI. Biało-Czerwoni. Dzieje reprezentacji Polski 1997–2008, Wyd. GIA, Katowice 2008, ISBN 978-83-88232-21-3, s.241
- ↑ Ludzie tworzący historię klubu OKS Stomil Olsztyn
Linki zewnętrzne
- Notka biograficzna na Historia Odry Opole
- Sylwetka w portalu olimpijskim PKOl
- Profil na Football Database.eu
- Śmiglak (1948–1954?)
- Fogl (?–?)
- Tarka (1958–1960)
- Tarka (1958–1960)
- Zbroja (1961)
- Pikulik (1961)
- Chudziak (1961–1963?)
- Gracz (1963–196?)
- Czapczyk (1966)
- Brzeżańczyk (1967–68)
- Lemiszko (1968–69)
- Kołtuniak (1969)
- Hodżew (1970)
- Szczepański (1970–71)
- Samolczyk (1973?–74)
- Komasa (1975–1976)
- Samolczyk (1977–1978)
- Kołtuniak (1978)
- Czapczyk (1978–79)
- Komasa (1979–82)
- Różański (1982–1983)
- Komasa (1984)
- Jakubowski (1984–85)
- Stępczak (1985)
- Podedworny (1985–86)
- Kopa (1987)
- Nowok (1988)
- Szuba (1989)
- Różański (1989)
- Kostka i Różański (1989)
- Kostka i Szuba (1990)
- Wieczorek (1990)
- Szuba (1990–91)
- Król (1992[A])
- Wojciechowski (1992)
- Kowalski (1992–1993)
- Białek (1993)
- Lato (1993–1995)
- Kasalik (1995)
|
- ↑ trener zastępczy
- ↑ a b c trener tymczasowy
1957–1960 | |
---|
1961–1970 | |
---|
1971–1980 | |
---|
1981–1990 | |
---|
1991–2000 | |
---|
2001–2010 | |
---|
2011–2020 | |
---|
od 2021 | |
---|
- VIAF: 5753147967364784200001
- PLWABN: 9810548599505606
- WorldCat: viaf-5753147967364784200001
Identyfikatory zewnętrzne: