Język woi

Woi
Obszar

Papua (Indonezja)

Liczba mówiących

3 tys. (2016)

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 6b zagrożony↗
Kody języka
ISO 639-3 wbw
IETF wbw
Glottolog woii1237
Ethnologue wbw
BPS 1149 0
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język woi (a. wo’oi, wooi)[1][2] – język austronezyjski z wyspy Yapen w prowincji Papua w Indonezji. Według danych szacunkowych z 2016 r. mówi nim 3 tys. osób[3].

Obszar użytkowania tego języka obejmuje wsie Wooi (Woi) i Woinap (Wainap) na zachodnim skraju wyspy Yapen[1][4][5]. Dodatkowo posługują się nim mieszkańcy miejscowości Yenuari (Yenyari) na wyspie Miosnum (Num, Ninoing)[4][5]. Pewni jego użytkownicy zamieszkują także ośrodki miejskie indonezyjskiej Papui (Sorong, Manokwari, Serui, Biak, Jayapura)[5].

Powszechna jest wielojęzyczność. W szerokim użyciu jest malajski papuaski, który służy jako regionalna lingua franca. Znany jest także język indonezyjski. Malajski papuaski i indonezyjski to języki używane w sferze religijnej i edukacji. Część osób zna też inne języki regionu (biak, pom, ansus, wandamen)[6].

Odnotowano, że malajski papuaski stał się dominującym językiem wśród młodszych grup wiekowych. Niemniej woi pozostaje w powszechnym użyciu na terenach wiejskich. Społeczność ma w większości pozytywny stosunek do swojego języka. W miastach woi jest zdecydowanie wypierany przez malajski[6].

W słownictwie woi zidentyfikowano zapożyczenia z malajskiego i ansus. Częsty jest code switching między woi a malajskim papuaskim[7]. Zaobserwowano niewielkie różnice dialektalne między Wooi a Woinap, przy czym dotyczą one przede wszystkim cech fonologii, a jedynie w minimalnym zakresie leksyki[8].

Do XXI w. pozostawał praktycznie nieudokumentowany, a dostępne materiały ograniczały się do danych leksykalnych[9]. Badaniem tego języka zajmował się Y. Sawaki, autor obszernego opracowania gramatycznego (A Grammar of Wooi, 2016)[10]. Jest zapisywany alfabetem łacińskim. W 2010 r. opracowano projekt ortografii[11].

Przypisy

  1. ↑ a b David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Woi, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [dostęp 2022-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06]  (ang.).
  2. ↑ Sawaki 2016 ↓, s. 4–5.
  3. ↑ Sawaki 2016 ↓, s. 4.
  4. ↑ a b Johannes Cornelis Anceaux: The Linguistic Situation in the Islands of Yapen, Kurudu, Nau and Miosnum, New Guinea. Dordrecht: Springer, 1961, s. 6, seria: Verhandelingen ven het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde 35. DOI: 10.1007/978-94-017-4762-2. ISBN 978-94-017-4762-2. OCLC 1086450570. [dostęp 2022-08-01]. (ang.).
  5. ↑ a b c Sawaki 2016 ↓, s. 2, 3–4.
  6. ↑ a b Sawaki 2016 ↓, s. 13–16.
  7. ↑ Sawaki 2016 ↓, s. 17–18.
  8. ↑ Sawaki 2016 ↓, s. 18–19.
  9. ↑ Sawaki 2016 ↓, s. 3.
  10. ↑ Sawaki 2016 ↓.
  11. ↑ Sawaki 2016 ↓, przyp. 1, s. 37.

Bibliografia

  • Yusuf Willem Sawaki: A Grammar of Wooi: An Austronesian Language of Yapen Island, Western New Guinea. Australian National University, 2016, s. 2. DOI: 10.25911/5d6c3fd1c9f50. [dostęp 2022-08-01]. (ang.).