Kokusai Ku-8
Dane podstawowe | |||
Państwo | Japonia | ||
---|---|---|---|
Producent | Kokusai Koku | ||
Typ | wojskowy lekki szybowiec transportowy | ||
Konstrukcja | górnopłat o konstrukcji całkowicie drewnianej | ||
Załoga | 2 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 1941 | ||
Lata produkcji | 1942 – 1943 | ||
Wycofanie ze służby | 1945 | ||
Dane techniczne | |||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 23,16 m | ||
Długość | 13,42 m | ||
Powierzchnia nośna | 50,5 m² | ||
Masa | |||
Własna | 1 700 kg | ||
Użyteczna | 1 793 kg | ||
Startowa | 3 493 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 240 km/h | ||
Prędkość holowania | 195 km/h (przelotowa) | ||
Dane operacyjne | |||
Przestrzeń ładunkowa | |||
18 żołnierzy z pełnym oporządzenie lub ładunek o masie do 2000 kg | |||
Użytkownicy | |||
Japonia | |||
Rzuty | |||
|
Kokusai Ku-8 (oznaczenie amerykańskie Gander także Goose) – japoński lekki szybowiec wojskowy z okresu II wojny światowej.
Historia
W grudniu 1941 korzystając z konstrukcji lekkiego samolotu transportowego Kokusai Ki-59 w wytwórni Kokusai opracowano szybowiec transportowy oznaczony jako Kokusai Ku-8-I. Modyfikacja polegała na usunięciu silników i zmodyfikowania podwozia. Tak powstały szybowiec mógł przewozić od 15 do 20 żołnierzy lub działo górskie.
W kwietniu 1943 roku opracowano nową wersję tego szybowca oznaczoną jako Kokusai Ku-8-II. Zmieniono w nim konstrukcję płata i kadłuba.
Łącznie w latach 1942–1943 zbudowano około 700 szybowców tego typu.
Służba w lotnictwie
Szybowiec transportowy Ku-8 został wprowadzony do jednostek armii japońskiej i służył do transportu niewielkich grup żołnierzy, głównie na terenie Filipin.
Do holowania tego typu szybowców używano następujących samolotów: Mitsubishi Ki-21, Mitsubishi Ki-57, Mitsubishi Ki-67.
Opis konstrukcji
Szybowiec Kokusai Ku-8 był lekkim szybowcem transportowym ze skrzydłami w konfiguracji górnopłatu o konstrukcji mieszanej.
Szybowiec miał płat o konstrukcji drewnianej, częściowo kryty sklejką, podparty zestrzałami.
Kadłub szybowca zbudowany był ze spawanych rur stalowych, kryty sklejką, a w przedniej części blachą. Przód kadłuba posiadał kopułkę ze szkła organicznego, co zwiększało widoczność. W przodzie umieszczono pomieszczenie załogi, fotele umieszczono obok siebie. Przód kadłuba odchylany był w prawą stronę i umieszczano tam trap ułatwiający załadunek.
Podwozie składało się z dwóch kół, które mogło być odrzucone po starcie i wtedy szybowiec lądował na płozach.
Bibliografia
- Tadeusz Królikiewicz: Szybowce transportowe. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1985, s. 117-118, 122. ISBN 83-11-07162-4.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcie
- p
- d
- e
Samoloty myśliwskie | |
---|---|
Samoloty bombowe | |
Samoloty rozpoznawcze i łącznikowe | |
Samoloty transportowe | |
Samoloty szkolno-treningowe | |
Samoloty kamikaze | |
Szybowce | |
Konstrukcje prototypowe i doświadczalne | |
Inne |