T-38
Ten artykuł dotyczy radzieckiego czołgu lekkiego. Zobacz też: T-38 Talon – amerykański samolot szkolno-treningowy. |
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Typ pojazdu | |||
Trakcja | gąsienicowa | ||
Załoga | 2 | ||
Historia | |||
Prototypy | 1935 | ||
Produkcja | 1936–1939 | ||
Egzemplarze | 1382 | ||
Dane techniczne | |||
Silnik | 1 silnik gaźnikowy, 4-cylindrowy GAZ-AA o mocy 40 KM (w wersji T-38M2 silnik GAZ-M1 o mocy 50 KM) | ||
Transmisja | mechaniczna | ||
Poj. zb. paliwa | 115 l | ||
Pancerz | nitowany z płyt walcowanych, grubość: 4–9 mm | ||
Długość | 3,78 m | ||
Szerokość | 2,33 m | ||
Wysokość | 1,63 m | ||
Prześwit | 0,30 m | ||
Masa | 3300–3800 kg (bojowa) | ||
Moc jedn. | 12,1–13,2 KM/t | ||
Nacisk jedn. | 0,44 kg/cm² | ||
Osiągi | |||
Prędkość | 40–46 km/h (po drodze) | ||
Zasięg pojazdu | 220 km (po drodze) | ||
Pokonywanie przeszkód | |||
Rowy (szer.) | 1,50 m | ||
Ściany (wys.) | 0,45–0,50 m | ||
Kąt podjazdu | 30–33° | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
1 karabin maszynowy DT kal. 7,62 mm (zapas amunicji – 1512 szt.) | |||
Użytkownicy | |||
ZSRR, Finlandia, Rumunia, Niemcy | |||
|
T-38 – lekki czołg pływający konstrukcji radzieckiej, z okresu przed II wojną światową.
W połowie 1934 roku rozpoczęto prace zmierzające do skonstruowania następcy lekkiego czołgu pływającego T-37A. Powstał czołg oznaczony jako T-43, konstrukcji zakładów w Moskwie i Leningradzie. Powstały też inne konstrukcje prototypowe. Prace te zakończyły się fiaskiem. Postanowiono więc zmodernizować czołg T-37A. Czołg T-38 posiadał, w porównaniu z T-37A, poszerzony kadłub, ulepszone podwozie i mechanizm skrętu, zmienioną amortyzację, szersze gąsienice, lepszy napęd w wodzie. Nowy czołg został wprowadzony do produkcji i uzbrojenia w 1936 roku. W 1939 roku w uzbrojeniu Armii Czerwonej znajdowały się 1382 takie wozy.
Wersje czołgu i pojazdy pochodne
- T-38 z radiostacją dla dowódców pododdziałów pancernych.
- T-38M i T-38M1: prototypowe czołgi z planetarnymi mechanizmami skrętu.
- T-38M2: udoskonalony model czołgu z silnikiem o większej mocy i zmienioną skrzynią przekładniową. Osiągał większą prędkość jazdy.
- T-20 Komsomolec: gąsienicowy ciągnik artyleryjski. Produkowany w dużej liczbie.
- SU-45: prototyp działa samobieżnego z armatą przeciwpancerną kal. 45 mm wz. 1932.
Służba
Czołgi T-38 zastępowały w uzbrojeniu pancernych jednostek rozpoznawczych dotychczas używane czołgi T-37A. W chwili wybuchu II wojny światowej proces ten nie został zakończony. Zostały one również przyjęte do uzbrojenia batalionów czołgów we właśnie formowanych korpusach powietrznodesantowych. Nie ma jednak wzmianek na temat przewożenia T-38 samolotami, ani też desantowania ich, choć testowano możliwość zrzucania ich na wodę z samolotów. W roku 1941 oddziały w nie uzbrojone poniosły ciężkie straty. Później m.in. 7 czołgów wspierało próbę sforsowania Newy i utworzenia przyczółka pod Leningradem 26 września 1942 (4 zatonęły, 3 zniszczono na brzegu); maszyny tego typu przerzucane już promem walczyły także w kolejnych dniach na przyczółku[1]. Wiadomo, że batalion czołgów T-38 brał udział w forsowaniu rzeki Swir na Froncie Karelskim (1944). Zdobycznych czołgów T-38 używano w Finlandii (19 egz.), Rumunii (3 egz.) oraz w jednostkach Wehrmachtu.
Przypisy
- ↑ Ilja Moszczanskij: Sinjawinskaja opieracyja. Tankowyje boi pod Leningradom 19 awgusta - 1 oktjabria 1942 goda. BTW-Kniga, 2008, s. 66-70, seria: Wojennaja letopis. Bronietankowyj muziej. 19. (ros.).
- p
- d
- e
Czołgi lekkie | |
---|---|
Czołgi średnie | |
Czołgi ciężkie | |
Działa samobieżne | |
Samochody pancerne | |
Samochody ciężarowe | |
Ciągniki artyleryjskie |
|
Samochody osobowe i motocykle | |
Inne pojazdy | |
Prototypy i pojazdy doświadczalne |