Chodów (gmina)

Ten artykuł dotyczy gminy współczesnej. Zobacz też: gmina Chodów – dawna gmina w Krakowskiem.

Chodów

gmina wiejska


Herb	Flaga

Państwo

Polska

Województwo

wielkopolskie

Powiat

kolski

TERC

0409032

Siedziba

Chodów

Wójt

Malwina Pietrzak

Powierzchnia

77,97 km²

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności

3201^[1]

• gęstość

41,1 os./km²

Nr kierunkowy

Tablice rejestracyjne

PKL

Adres urzędu:

Chodów 18
62-652 Chodów

Szczegółowy podział administracyjny

Położenie na mapie powiatu

52°14′51″N 19°00′52″E/52,247500 19,014444

Multimedia w Wikimedia Commons

Strona internetowa

Biuletyn Informacji Publicznej

Chodów (do 1953 gmina Rdutów; 1953-54 gmina Czerwonka^[2]) – gmina wiejska w województwie wielkopolskim, w powiecie kolskim. Gmina Chodów jest najdalej na wschód wysuniętą gminą woj. wielkopolskiego. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie konińskim.

Siedzibą gminy jest osada Chodów.

Według danych z 30 czerwca 2005^[3] gminę zamieszkiwało 3510 osób.

Przyroda

Gmina Chodów leży na Wysoczyźnie Kłodawskiej. Lasy stanowią zaledwie kilka procent powierzchni. Krajobraz zdominowany jest przez pola uprawne.

W gminie znajdują się pomniki przyrody: dąb w Chodowie liczący około 500 lat oraz głazy narzutowe w Dzierzbicach.

Komunikacja

Przez gminę przebiega droga krajowa nr 92, łącząca gminę, z Poznaniem i Warszawą.

Przez gminę przebiega także linia kolejowa Warszawa Zachodnia – Poznań Główny, na której znajduje się stacja kolejowa Turzynów.

Religia

Na terenie gminy znajdują się dwa kościoły parafialne obrządku rzymskokatolickiego. Wszystkie one wchodzą w skład diecezji łowickiej, dekanatu krośniewickiego:

parafia św. Mikołaja Biskupa w Dzierzbicach
parafia św. Jana Chrzciciela w Rdutowie

Ponadto na terenie gminy mieszkają mariawici, którzy przynależą do parafii św. Mateusza Apostoła i Ewangelisty w Nowej Sobótce, która wchodzi w skład diecezji śląsko-łódzkiej Kościoła Starokatolickiego Mariawitów.

W Rdutowie Nowym swoją siedzibę ma zbór Świeckiego Ruchu Misyjnego "Epifania".

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2002^[4] gmina Chodów ma obszar 77,97 km², w tym:

użytki rolne: 89%
użytki leśne: 6%

Gmina stanowi 7,71% powierzchni powiatu.

Demografia

Dane z 30 czerwca 2004^[3]:

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
populacja	3529	100	1763	50	1766	50
gęstość zaludnienia (mieszk./km²)	45,3		22,6		22,6

Piramida wieku mieszkańców gminy Chodów w 2014 roku^[1].

Sąsiednie gminy

gmina Daszyna, gmina Dąbrowice, gmina Grabów, gmina Kłodawa, gmina Krośniewice, gmina Przedecz

Przypisy

↑ ^a ^b Gmina Chodów w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-17] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
↑ Dz.U. z 1953 r. nr 42, poz. 199
↑ ^a ^b Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).

Gmina Chodów

Siedziba gminy: Chodów

Wsie	Aleksandrów Bowyczyny Budy-Gole Chrzanowo Czerwonka Długie Dzierzbice Elizanów Gąsiory Jagiełłów Kaleń Duża Kaleń Mała Kocewia Duża Koserz Koserz Nowy Niwki Nowe Pniewo Rdutów Rdutów Nowy Stanisławów Studzień Szołajdy Wewierz Wojciechowo Zieleniec
Osady	Chodów Domaników Dzierzbice Korczyn Koserz-Osada Niwki Turzynów
Części wsi	Bartoszewice Dzierzbice-Osada Poduchowna Dzięgielewo Ignacewo Kaleń-Parcel Karolkowo Kocewia Mała Stawiska Szołajdki Tarnowo Walewo Władysławów

Powiat kolski

Miasta	Dąbie Kłodawa Koło Przedecz
Byłe miasta	Brdów Grzegorzew Babiak
Gminy miejskie	Koło
Gminy miejsko-wiejskie	Dąbie Kłodawa Przedecz
Gminy wiejskie	Babiak Chodów Grzegorzew Koło Kościelec Olszówka Osiek Mały

Powiat kutnowski (1867–1975)

Siedziba powiatu – Kutno

Przynależność wojewódzka	gubernia warszawska (1867–1915) woj. warszawskie (II RP) (1919–39) woj. łódzkie (II RP) (1939) woj. łódzkie (1945–75)
Miasta	Dąbrowice (do 1870) Krośniewice (do 1870 i od 1926) Kutno Żychlin (do 1870 i od 1924)
Gminy wiejskie (1867–1954 i 1973–75)	Bedlno (1953–54 i 1973–75) Błonie (1867–1953) Chodów (1973–75) Czerwonka (1953–54) Dąbrowice (1867–1954 i 1973–75) Dobrzelin (1870–74, 1926–54 i 1973–75) Krośniewice (1870–1954 i 1973–75) Krzyżanów (1973–75) Krzyżanówek (1867–1954) Kutno (1867–1954 i 1973–75) Łanięta (1919–54 i 1973–75) Mikstal (1867–1918) Nowe Ostrowy (1973–75) Oporów (1867–1954 i 1973–75) Ostrowy (1953–54) Plecka Dąbrowa (1867–1954) Rdutów (1867–1953) Sójki (1867–1953) Strzelce (1953–54 i 1973–75) Wojszyce (1867–1953) Wroczyny (1867–70) Żychlin (1867–70, 1874–1926 i 1973–75) Żychlin (1870–74)
Gromady (1954–72)	Bedlno (1954–72) Biała (1961–72) Bielawki (1956–68) Byszew (← 1956–72) Chodów (1968–72) Cygany (1954–61) Czerwonka (1954–68) Dąbrowice (1954–72) Długie (1954–68) Dobrzelin (1954–72) Emilianów (1954–59) Gołębiew Stary (1954–68) Gołębiewek Nowy (1954–61) Kaszewy Kościelne (1954–61) Krośniewice (1954–72) Kruki (1954–61) Krzyżanów (1954–72) Kutno (1954–56) Kutno (1961–68) Kutno-Wschód (1968–72) Kutno-Zachód (1968–72) Łanięta (1954–72) Mikstal (1954–68) Miłonice (1954–68) Mirosławice (1954–68) Młogoszyn (1954–72) Mnich (1954–59) Nowa Wieś (1954–61) Nowe (1954–72) Odolin (1954–56) Oporów (1954–72) Ostrowy (1954–72) Plecka Dąbrowa (1954–72) Pniewo (1954–61) Podczachy (1954–61) Przyzórz (1954–68) Rdutów (1954–68) Ruszki (1954–59) Siemianów (1954–68) Sójki (1954–68) Strzegocin (← 1956–72) Strzelce (1954–72) Śleszyn (1954–61) Załusin (1956–72) Zgórze (1954–59)