Juliane Seyfarth
|
Data i miejsce urodzenia | 19 lutego 1990 Eisenach |
Klub | WSC 07 Ruhla |
Debiut w PŚ | 3 grudnia 2011 w Lillehammer (15. miejsce) |
Pierwsze punkty w PŚ | 3 grudnia 2011 w Lillehammer (15. miejsce) |
Pierwsze podium w PŚ | 30 listopada 2018 w Lillehammer (1. miejsce) |
Dorobek medalowy |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Juliane Seyfarth (ur. 19 lutego 1990 w Eisenach) – niemiecka skoczkini narciarska, mistrzyni świata juniorek z 2006. Jedenastokrotna zwyciężczyni konkursów Pucharu Kontynentalnego kobiet[1]. Jej rekord życiowy w odległości skoku wynosi 141 m i został ustanowiony w Czajkowskim, a najdalszym skokiem w karierze było 142 m ustanowione w Klingenthal[2].
3 grudnia 2011 zadebiutowała w pierwszych historycznych zawodach Pucharze Świata kobiet, zajmując 15. miejsce, jednocześnie zdobywając pierwsze punkty w PŚ[3].
Indywidualnie
Starty J. Seyfarth na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Indywidualnie
Drużynowo
Starty J. Seyfarth na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwyciężczyni |
31. | 25 lutego | 2011 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | ind. | 80,5 m | – | 71,2 pkt | 160,5 pkt | Daniela Iraschko |
14. | 20 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | ind. | 85,0 m | 90,0 m | 212,5 pkt | 24,4 pkt | Carina Vogt |
1. | 26 lutego | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | druż.[a] | 98,0 m | 95,0 m | 898,9 pkt (213,0 pkt) | – |
4. | 27 lutego | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | ind. | 104,0 m | 101,5 m | 244,4 pkt | 15,2 pkt | Maren Lundby |
1. | 2 marca | 2019 | Seefeld | Toni-Seelos-Olympiaschanze | K-99 | HS-109 | druż. miesz.[b] | 100,5 m | 103,0 m | 1012,2 pkt (241,2 pkt) | – |
21. | 25 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | ind. | 86,0 m | 93,0 m | 210,9 pkt | 68,7 pkt | Ema Klinec |
5. | 26 lutego | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-95 | HS-106 | druż.[c] | 88,5 m | 90,5 m | 873,1 pkt (207,6 pkt) | 86,2 pkt | Austria |
10. | 3 marca | 2021 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | ind. | 118,0 m | 123,0 m | 242,7 pkt | 53,9 pkt | Maren Lundby |
Indywidualnie
Starty J. Seyfarth na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwyciężczyni |
1. | 5 lutego | 2006 | Kranj | Bauhenk | K-100 | HS-109 | ind. | 109,0 m | 109,5 m | 255,8 pkt | – |
5. | 17 marca | 2007 | Tarvisio / Planica | Srednija velikanka | K-90 | HS-100 | ind. | 86,0 m | 87,5 m | 208,5 pkt | 21,0 pkt | Lisa Demetz |
6. | 28 lutego | 2008 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-85 | HS-94 | ind. | 75,0 m | 86,5 m | 204,5 pkt | 22,5 pkt | Jacqueline Seifriedsberger |
15. | 6 lutego | 2009 | Szczyrbskie Jezioro | MS 1970 B | K-90 | HS-100 | ind. | 98,0 m | 83,0 m | 212,0 pkt | 30,0 pkt | Magdalena Schnurr |
7. | 29 stycznia | 2010 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | ind. | 102,0 m | 94,5 m | 238,5 pkt | 29,0 pkt | Elena Runggaldier |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Przypisy |
1. | 30 listopada | 2018 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-98 | 98,5 m | 97,0 m | 258,8 pkt | [5] |
2. | 16 marca | 2019 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-97 | 93,5 m | 100,0 m | 252,6 pkt | [6] |
3. | 17 marca | 2019 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-97 | 97,0 m | 95,0 m | 230,3 pkt | [7] |
4. | 23 marca | 2019 | Czajkowskij | Snieżynka | K-95 | HS-102 | 95,0 m | 97,0 m | 219,0 pkt | [8] |
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwyciężczyni | Przypisy |
1. | 30 listopada | 2018 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-90 | HS-98 | 98,5 m | 97,0 m | 258,8 pkt | 1. | – | [5] |
2. | 12 stycznia | 2019 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 125,0 m | 121,0 m | 199,9 pkt | 2. | 0,5 pkt | Daniela Iraschko-Stolz | [9] |
3. | 13 stycznia | 2019 | Sapporo | Ōkurayama | K-123 | HS-137 | 128,5 m | 125,5 m | 206,5 pkt | 3. | 23,3 pkt | Maren Lundby | [10] |
4. | 27 stycznia | 2019 | Râșnov | Trambulina Valea Cărbunării | K-90 | HS-97 | 95,0 m | 90,0 m | 237,8 pkt | 3. | 9,8 pkt | Maren Lundby | [11] |
5. | 2 lutego | 2019 | Hinzenbach | Aigner-Schanze | K-85 | HS-94 | 84,5 m | 79,5 m | 215,2 pkt | 2. | 12,9 pkt | Maren Lundby | [12] |
6. | 10 lutego | 2019 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-94 | 85,0 m | 86,0 m | 216,8 pkt | 3. | 7,1 pkt | Sara Takanashi | [13] |
7. | 17 lutego | 2019 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 132,0 m | 135,0 m | 283,0 pkt | 2. | 9,4 pkt | Maren Lundby | [14] |
8. | 10 marca | 2019 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | 114,5 m | 121,0 m | 194,3 pkt | 2. | 14,7 pkt | Daniela Iraschko-Stolz | [15] |
9. | 14 marca | 2019 | Trondheim | Granåsen | K-124 | HS-138 | 131,0 m | 137,5 m | 261,0 pkt | 2. | 13,1 pkt | Maren Lundby | [16] |
10. | 16 marca | 2019 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-97 | 93,5 m | 100,0 m | 252,6 pkt | 1. | – | [6] |
11. | 17 marca | 2019 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-97 | 97,0 m | 95,0 m | 230,3 pkt | 1. | – | [7] |
12. | 23 marca | 2019 | Czajkowskij | Snieżynka | K-95 | HS-102 | 95,0 m | 97,0 m | 219,0 pkt | 1. | – | [8] |
13. | 24 marca | 2019 | Czajkowskij | Snieżynka | K-125 | HS-140 | 128,0 m | 141,0 m | 258,0 pkt | 2. | 12,9 pkt | Maren Lundby | [17] |
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Korona Alp
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP
stan po zakończeniu LGP 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie
stan po zakończeniu PI 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Interkontynentalnego chronologicznie
stan na 11 sierpnia 2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
1. | 11 lutego | 2006 | Schönwald | Adlerschanze | K-85 | HS-93 | 92,5 m | 88,0 m | 246,5 pkt |
2. | 5 marca | 2006 | Vikersund | Vikersundbakken | K-90 | HS-100 | 98,0 m | 100,0 m | 259,5 pkt |
3. | 21 lipca | 2006 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | HS-100 | 96,0 m | 92,5 m | 235,5 pkt |
4. | 22 lipca | 2006 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | HS-100 | 98,5 m | 94,5 m | 245,0 pkt |
5. | 25 lipca | 2006 | Calgary | Alberta Ski Jump Area | K-89 | HS-95 | 90,5 m | 82,5 m | 211,5 pkt |
6. | 26 lipca | 2006 | Calgary | Alberta Ski Jump Area | K-89 | HS-95 | 95,0 m | 94,5 m | 242,0 pkt |
7. | 9 sierpnia | 2006 | Pöhla | Pöhlbachschanze | K-60 | HS-66 | 61,0 m | 62,0 m | 234,7 pkt |
8. | 15 lutego | 2014 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | 94,0 m | 95,0 m | 241,5 pkt |
9. | 16 grudnia | 2022 | Notodden | Tveitanbakken | K-90 | HS-98 | 87,5 m | 91,0 m | 225,1 pkt |
10. | 21 stycznia | 2023 | Eisenerz | Erzbergschanzen | K-98 | HS-109 | 96,5 m | 90,0 m | 200,3 pkt |
11. | 22 stycznia | 2023 | Eisenerz | Erzbergschanzen | K-98 | HS-109 | 98,0 m | 98,5 m | 226,9 pkt |
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwyciężczyni |
1. | 9 lutego | 2006 | Baiersbronn | Große Ruhestein | K-85 | HS-90 | 89,5 m | 98,0 m | 259,5 pkt | 2. | 1,5 pkt | Anette Sagen |
2. | 11 lutego | 2006 | Schönwald | Adlerschanze | K-85 | HS-93 | 92,5 m | 88,0 m | 246,5 pkt | 1. | – |
3. | 18 lutego | 2006 | Breitenberg | Baptist-Kitzlinger-Schanze | K-75 | HS-82 | 76,0 m | 78,0 m | 239,8 pkt | 2. | 0,1 pkt | Anette Sagen |
4. | 5 marca | 2006 | Vikersund | Vikersundbakken | K-90 | HS-100 | 98,0 m | 100,0 m | 259,5 pkt | 1. | – |
5. | 21 lipca | 2006 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | HS-100 | 96,0 m | 92,5 m | 235,5 pkt | 1. | – |
6. | 22 lipca | 2006 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | HS-100 | 98,5 m | 94,5 m | 245,0 pkt | 1. | – |
7. | 25 lipca | 2006 | Calgary | Alberta Ski Jump Area | K-89 | HS-95 | 90,5 m | 82,5 m | 211,5 pkt | 1. | – |
8. | 26 lipca | 2006 | Calgary | Alberta Ski Jump Area | K-89 | HS-95 | 95,0 m | 94,5 m | 242,0 pkt | 1. | – |
9. | 6 sierpnia | 2006 | Klingenthal | Vogtlandschanzen | K-80 | HS-85 | 81,0 m | 81,0 m | 227,5 pkt | 2. | 2,5 pkt | Anette Sagen |
10. | 9 sierpnia | 2006 | Pöhla | Pöhlbachschanze | K-60 | HS-66 | 61,0 m | 62,0 m | 234,7 pkt | 1. | – |
11. | 12 sierpnia | 2006 | Meinerzhagen | Meinhardus-Schanzen | K-62 | HS-68 | 67,0 m | 67,0 m | 249,5 pkt | 2. | 1,3 pkt | Anette Sagen |
12. | 15 sierpnia | 2006 | Bischofshofen | Laideregg-Schanze | K-65 | HS-78 | 70,0 m | 72,0 m | 260,8 pkt | 2. | 7,0 pkt | Anette Sagen |
13. | 7 lutego | 2009 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-85 | HS-94 | 77,5 m | – | 93,5 pkt | 2. | 6,0 pkt | Sarah Hendrickson |
14. | 23 stycznia | 2011 | Ljubno | Logarska dolina | K-85 | HS-95 | 81,0 m | 86,0 m | 220,5 pkt | 2. | 4,5 pkt | Daniela Iraschko |
15. | 2 marca | 2013 | Oberwiesenthal | Fichtelbergschanzen | K-95 | HS-106 | 93,0 m | 94,0 m | 219,5 pkt | 3. | 32,0 pkt | Ema Klinec |
16. | 15 lutego | 2014 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | 94,0 m | 95,0 m | 241,5 pkt | 1. | – |
17. | 16 lutego | 2014 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | 87,0 m | 92,0 m | 223,5 pkt | 2. | 11,5 pkt | Anna Häfele |
18. | 19 marca | 2022 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-95 | HS-104 | 93,0 m | 100,0 m | 234,5 pkt | 3. | 50,9 pkt | Katharina Althaus |
19. | 16 grudnia | 2022 | Notodden | Tveitanbakken | K-90 | HS-98 | 87,5 m | 91,0 m | 225,1 pkt | 1. | – |
20. | 17 grudnia | 2022 | Notodden | Tveitanbakken | K-90 | HS-98 | 86,0 m | 88,5 m | 220,0 pkt | 3. | 14,7 pkt | Nora Midtsundstad |
21. | 21 stycznia | 2023 | Eisenerz | Erzbergschanzen | K-98 | HS-109 | 96,5 m | 90,0 m | 200,3 pkt | 1. | – |
22. | 22 stycznia | 2023 | Eisenerz | Erzbergschanzen | K-98 | HS-109 | 98,0 m | 98,5 m | 226,9 pkt | 1. | – |
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
1. | 15 września | 2017 | Trondheim | Granåsen | K-90 | HS-105 | 100,5 m | 98,5 m | 269,4 pkt |
2. | 16 września | 2017 | Trondheim | Granåsen | K-90 | HS-105 | 97,5 m | 95,0 m | 267,8 pkt |
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwyciężczyni |
1. | 19 września | 2010 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | 103,5 m | 95,0 m | 220,6 pkt | 3. | 27,6 pkt | Daniela Iraschko |
2. | 15 września | 2017 | Trondheim | Granåsen | K-90 | HS-105 | 100,5 m | 98,5 m | 269,4 pkt | 1. | – |
3. | 16 września | 2017 | Trondheim | Granåsen | K-90 | HS-105 | 97,5 m | 95,0 m | 267,8 pkt | 1. | – |
4. | 15 września | 2018 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | 95,0 m | 93,5 m | 205,3 pkt | 3. | 11,6 pkt | Katharina Althaus |
5. | 18 września | 2021 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | 94,5 m | 92,0 m | 204,1 pkt | 3. | 55,4 pkt | Katharina Althaus |
stan po zakończeniu LPK 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
1. | 11 lutego | 2023 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | 95,0 m | 104,0 m | 233,6 pkt |
2. | 12 lutego | 2023 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | 99,5 m | 105,0 m | 251,9 pkt |
3. | 4 marca | 2023 | Oberhof | Rennsteigschanze | K-90 | HS-100 | 95,0 m | 88,5 m | 225,7 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwyciężczyni |
1. | 10 sierpnia | 2014 | Hinterzarten | Adlerschanze | K-95 | HS-108 | 94,5 m | 98,5 m | 231,0 pkt | 3. | 4,5 pkt | Gianina Ernst i Svenja Würth |
2. | 2 lipca | 2017 | Villach | Villacher Alpenarena | K-90 | HS-98 | 95,5 m | 91,5 m | 235,0 pkt | 2. | 0,5 pkt | Nika Križnar |
3. | 27 sierpnia | 2022 | Einsiedeln | Andreas Küttel-Schanze | K-105 | HS-117 | 105,5 m | 103,5 m | 221,3 pkt | 2. | 1,4 pkt | Nicole Konderla |
4. | 11 lutego | 2023 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | 95,0 m | 104,0 m | 233,6 pkt | 1. | – |
5. | 12 lutego | 2023 | Szczyrk | Skalite | K-95 | HS-104 | 99,5 m | 105,0 m | 251,9 pkt | 1. | – |
6. | 4 marca | 2023 | Oberhof | Rennsteigschanze | K-90 | HS-100 | 95,0 m | 88,5 m | 225,7 pkt | 1. | – |
7. | 5 marca | 2023 | Oberhof | Rennsteigschanze | K-90 | HS-100 | 84,5 m | 92,0 m | 212,3 pkt | 2. | 14,0 pkt | Michelle Göbel |
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup
stan po zakończeniu sezonu 2022/2023
Uwagi
Przypisy
- ↑ Continental Cup: Summary. fis-ski.com. [dostęp 2010-09-26]. (ang.).
- ↑ PiotrP. Bąk PiotrP., Juliane Seyfarth: Marzę o locie poza 200. metr [online], skijumping.pl [dostęp 2019-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-11-20] (pol.).
- ↑ Andrzej Mysiak: PŚ Lillehammer: Sarah Hendrickson deklasuje w historycznym konkursie. Skokinarciarskie.pl, 2011-12-03. [dostęp 2011-12-03]. (pol.).
- ↑ a b SEYFARTH Juliane - Athlete Information; World Cup Standings. [dostęp 2024-03-21].
- ↑ a b Lillehammer - Result. FIS Ski. [dostęp 2018-12-01]. (ang.).
- ↑ a b Nizhny Tagil - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-03-16]. (ang.).
- ↑ a b Nizhny Tagil - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-03-17]. (ang.).
- ↑ a b Chaikovsky - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-03-23]. (ang.).
- ↑ Sapporo - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-01-12]. (ang.).
- ↑ Sapporo - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-01-13]. (ang.).
- ↑ Rasnov - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-01-28]. (ang.).
- ↑ Hinzenbach - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-02-02]. (ang.).
- ↑ Ljubno - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-02-10]. (ang.).
- ↑ Oberstdorf - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-02-17]. (ang.).
- ↑ Oslo - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-03-10]. (ang.).
- ↑ Trondheim - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-03-14]. (ang.).
- ↑ Chaikovsky - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-03-24]. (ang.).
- ↑ SEYFARTH Juliane - Athlete Information; Grand Prix Standings. [dostęp 2023-03-05].
- ↑ Courchevel - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-08-09]. (ang.).
- ↑ Frenštát - Result. FIS Ski. [dostęp 2019-08-18]. (ang.).
- ↑ SEYFARTH Juliane - Athlete Information; Intercontinental Cup Standings. [dostęp 2024-03-09].
- ↑ Letni Puchar Interkontynentalny kobiet - archiwum wyników. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-03-18].
- ↑ a b SEYFARTH Juliane - Athlete Information; Continental Cup Standings. [dostęp 2023-03-05].
- ↑ SEYFARTH Juliane - Athlete Information; FIS Cup Standings. [dostęp 2023-03-05].
Bibliografia
- Profil na stronie fis-ski.com (ang.)
- Adam Kwieciński: SEYFARTH Juliane. [dostęp 2021-04-17].
Złoty medal | |
---|
Srebrny medal | |
---|
Brązowy medal | |
---|
Złoty medal | |
---|
Srebrny medal | |
---|
Brązowy medal | |
---|
Zdobywcy FIS Cup w skokach narciarskich
Identyfikatory zewnętrzne: