Großer Preis von Ungarn 1987
Renndaten | ||
---|---|---|
9. von 16 Rennen der Formel-1-Weltmeisterschaft 1987 | ||
Name: | III Magyar Nagydij | |
Datum: | 9. August 1987 | |
Ort: | Mogyoród | |
Kurs: | Hungaroring | |
Länge: | 305,064 km in 76 Runden à 4,014 km
| |
Wetter: | sonnig und heiß | |
Zuschauer: | ~ 150.000 | |
Pole-Position | ||
Fahrer: | Vereinigtes Konigreich Nigel Mansell | Vereinigtes Konigreich Williams |
Zeit: | 1:28,047 min | |
Schnellste Runde | ||
Fahrer: | Brasilien 1968 Nelson Piquet | Vereinigtes Konigreich Williams |
Zeit: | 1:30,149 min | |
Podium | ||
Erster: | Brasilien 1968 Nelson Piquet | Vereinigtes Konigreich Williams |
Zweiter: | Brasilien 1968 Ayrton Senna | Vereinigtes Konigreich Lotus |
Dritter: | Frankreich Alain Prost | Vereinigtes Konigreich McLaren |
Der Große Preis von Ungarn 1987 fand am 9. August auf dem Hungaroring in Mogyoród in der Nähe von Budapest statt und war das neunte Rennen der Formel-1-Weltmeisterschaft 1987.
Berichte
Hintergrund
Dasselbe Teilnehmerfeld, das zwei Wochen zuvor den Großen Preis von Deutschland bestritten hatte, trat auch in Ungarn an.
Ayrton Senna gab bekannt, dass er die Saison 1988 nicht mehr für Lotus, sondern als Teamkollege von Alain Prost bei McLaren bestreiten werde. Lotus-Teamchef Peter Warr nahm daraufhin Nelson Piquet unter Vertrag, da dieser unzufrieden darüber war, dass ihm Frank Williams keinen klaren Nummer-Eins-Status gegenüber Nigel Mansell zusprechen wollte.
Training
Mansell stand nach dem neunten Qualifying der Saison zum siebten Mal als Pole-Setter fest. Dahinter qualifizierte sich Gerhard Berger für den zweiten Startplatz vor Piquet und Prost. Michele Alboreto und Ayrton Senna bildeten die dritte Reihe.[1]
Rennen
Während Mansell seine Pole-Position in eine Führung umsetzte, wurde Berger nach einem vergleichsweise schlechten Start von Piquet überholt. Der Österreicher konterte jedoch bereits in der ersten Kurve erfolgreich. Kurz darauf verlor Piquet den dritten Rang an Alboreto, wodurch zwei Ferrari-Piloten hinter dem führenden Williams von Mansell lagen.
Nach zwölf Runden musste Berger aufgrund eines Differentialschadens aufgeben. In Runde 19 stellte Piquet durch ein Überholmanöver gegen Alboreto eine Williams-Doppelführung her.
Im 44. Umlauf schied mit Alboreto auch der zweite Ferrari-Pilot aufgrund eines technischen Defektes aus. Senna übernahm dadurch die dritte Position. Thierry Boutsen folgte auf dem vierten Rang vor Alain Prost. Zwischen diesen beiden kam es in Runde 59 zu einem Positionswechsel.
Fünf Runden vor dem Ende des Rennens musste Mansell aufgeben, da sich eine Radmutter gelöst hatte. Zum zweiten Mal in Folge profitierte Nelson Piquet vom Ausfall eines Führenden in der Schlussphase des Rennens und siegte kampflos. Ayrton Senna wurde Zweiter vor Alain Prost, Thierry Boutsen, Riccardo Patrese und Derek Warwick.[2]
Meldeliste
Team | Nr. | Fahrer | Chassis | Motor | Reifen |
---|---|---|---|---|---|
Vereinigtes Konigreich Marlboro McLaren International | 1 | Frankreich Alain Prost | McLaren MP4/3 | TAG/Porsche TTE PO1 1.5 V6t | G |
2 | Schweden Stefan Johansson | ||||
Vereinigtes Konigreich Data General Team Tyrrell | 3 | Vereinigtes Konigreich Jonathan Palmer | Tyrrell DG016 | Ford Cosworth DFZ 3.5 V8 | G |
4 | Frankreich Philippe Streiff | ||||
Vereinigtes Konigreich Canon Williams Honda Team | 5 | Vereinigtes Konigreich Nigel Mansell | Williams FW11B | Honda RA167E 1.5 V6t | G |
6 | Brasilien 1968 Nelson Piquet | ||||
Vereinigtes Konigreich Motor Racing Developments | 7 | Italien Riccardo Patrese | Brabham BT56 | BMW M12/13 1.5 L4t | G |
8 | Italien Andrea de Cesaris | ||||
Deutschland West Zakspeed Racing | 9 | Vereinigtes Konigreich Martin Brundle | Zakspeed 871 | Zakspeed 1500/4 1.5 L4t | G |
10 | Deutschland Christian Danner | ||||
Vereinigtes Konigreich Camel Team Lotus Honda | 11 | Japan Satoru Nakajima | Lotus 99T | Honda RA166E 1.5 V6t | G |
12 | Brasilien 1968 Ayrton Senna | ||||
Frankreich Team El Charro AGS | 14 | Frankreich Pascal Fabre | AGS JH22 | Ford Cosworth DFZ 3.5 V8 | G |
Vereinigtes Konigreich Leyton House March Racing Team | 16 | Italien Ivan Capelli | March 871 | G | |
Vereinigtes Konigreich USF&G Arrows Megatron | 17 | Vereinigtes Konigreich Derek Warwick | Arrows A10 | Megatron M12/13 1.5 L4t | G |
18 | Vereinigte Staaten Eddie Cheever | ||||
Vereinigtes Konigreich Benetton Formula Ltd | 19 | Italien Teo Fabi | Benetton B187 | Ford Cosworth GBA 1.5 V6 t | G |
20 | Belgien Thierry Boutsen | ||||
Italien Osella Squadra Corse | 21 | Italien Alex Caffi | Osella FA1I | Alfa Romeo 890T 1.5 V8t | G |
Italien Minardi F1 Team | 23 | Spanien Adrián Campos | Minardi M187 | Motori Moderni 615-90 1.5 V6t | G |
24 | Italien Alessandro Nannini | ||||
Frankreich Ligier Loto | 25 | Frankreich René Arnoux | Ligier JS29C | Megatron M12/13 1.5 L4t | G |
26 | Italien Piercarlo Ghinzani | ||||
Italien Scuderia Ferrari SpA SEFAC | 27 | Italien Michele Alboreto | Ferrari F1/87 | Ferrari 033D 1.5 V6t | G |
28 | Osterreich Gerhard Berger | ||||
Frankreich Larrousse Calmels | 30 | Frankreich Philippe Alliot | Lola LC87 | Ford Cosworth DFZ 3.5 V8 | G |
Klassifikationen
Qualifying
Pos. | Fahrer | Konstrukteur | 1. Qualifikationstraining | 2. Qualifikationstraining | Start | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zeit | Ø-Geschwindigkeit | Zeit | Ø-Geschwindigkeit | ||||
01 | Vereinigtes Konigreich Nigel Mansell | Vereinigtes Konigreich Williams-Honda | 1:28,047 | 164,121 km/h | 1:28,682 | 162,946 km/h | 01 |
02 | Osterreich Gerhard Berger | Italien Ferrari | 1:31,080 | 158,656 km/h | 1:28,549 | 163,191 km/h | 02 |
03 | Brasilien 1968 Nelson Piquet | Vereinigtes Konigreich Williams-Honda | 1:30,842 | 159,072 km/h | 1:29,724 | 161,054 km/h | 03 |
04 | Frankreich Alain Prost | Vereinigtes Konigreich McLaren-TAG-Porsche | 1:30,156 | 160,282 km/h | 1:30,327 | 159,979 km/h | 04 |
05 | Italien Michele Alboreto | Italien Ferrari | 1:30,472 | 159,722 km/h | 1:30,310 | 160,009 km/h | 05 |
06 | Brasilien 1968 Ayrton Senna | Vereinigtes Konigreich Lotus-Honda | 1:31,387 | 158,123 km/h | 1:30,387 | 159,873 km/h | 06 |
07 | Belgien Thierry Boutsen | Vereinigtes Konigreich Benetton-Ford | 1:30,748 | 159,237 km/h | 1:30,810 | 159,128 km/h | 07 |
08 | Schweden Stefan Johansson | Vereinigtes Konigreich McLaren-TAG-Porsche | 1:31,228 | 158,399 km/h | 1:31,940 | 157,172 km/h | 08 |
09 | Vereinigtes Konigreich Derek Warwick | Vereinigtes Konigreich Arrows-Megatron | 1:31,416 | 158,073 km/h | 1:34,386 | 153,099 km/h | 09 |
10 | Italien Riccardo Patrese | Vereinigtes Konigreich Brabham-BMW | 1:31,586 | 157,780 km/h | 1:32,422 | 156,352 km/h | 10 |
11 | Vereinigte Staaten Eddie Cheever | Vereinigtes Konigreich Arrows-Megatron | 1:32,336 | 156,498 km/h | 1:33,700 | 154,220 km/h | 11 |
12 | Italien Teo Fabi | Vereinigtes Konigreich Benetton-Ford | 1:32,452 | 156,302 km/h | 1:32,639 | 155,986 km/h | 12 |
13 | Italien Andrea de Cesaris | Vereinigtes Konigreich Brabham-BMW | 1:32,628 | 156,005 km/h | 1:43,913 | 139,062 km/h | 13 |
14 | Frankreich Philippe Streiff | Vereinigtes Konigreich Tyrrell-Ford | 1:33,644 | 154,312 km/h | 1:34,383 | 153,104 km/h | 14 |
15 | Frankreich Philippe Alliot | Vereinigtes Konigreich Lola-Ford | 1:33,777 | 154,093 km/h | 1:34,014 | 153,705 km/h | 15 |
16 | Vereinigtes Konigreich Jonathan Palmer | Vereinigtes Konigreich Tyrrell-Ford | 1:34,398 | 153,080 km/h | 1:33,895 | 153,900 km/h | 16 |
17 | Japan Satoru Nakajima | Vereinigtes Konigreich Lotus-Honda | 1:34,297 | 153,243 km/h | 1:34,476 | 152,953 km/h | 17 |
18 | Italien Ivan Capelli | Vereinigtes Konigreich March-Ford | 1:34,950 | 152,190 km/h | 1:34,426 | 153,034 km/h | 18 |
19 | Frankreich René Arnoux | Frankreich Ligier-Megatron | 1:35,346 | 151,557 km/h | 1:34,518 | 152,885 km/h | 19 |
20 | Italien Alessandro Nannini | Italien Minardi-Motori Moderni | 1:34,796 | 152,437 km/h | 1:34,770 | 152,479 km/h | 20 |
21 | Italien Alex Caffi | Italien Osella-Alfa Romeo | 1:36,693 | 149,446 km/h | 1:35,594 | 151,164 km/h | 21 |
22 | Vereinigtes Konigreich Martin Brundle | Deutschland Zakspeed | 1:35,754 | 150,912 km/h | 1:35,818 | 150,811 km/h | 22 |
23 | Deutschland Christian Danner | Deutschland Zakspeed | 1:35,930 | 150,635 km/h | 1:36,371 | 149,946 km/h | 23 |
24 | Spanien Adrián Campos | Italien Minardi-Motori Moderni | 1:36,067 | 150,420 km/h | 1:37,948 | 147,531 km/h | 24 |
25 | Italien Piercarlo Ghinzani | Frankreich Ligier-Megatron | 1:36,411 | 149,883 km/h | 1:36,109 | 150,354 km/h | 25 |
26 | Frankreich Pascal Fabre | Frankreich AGS-Ford | 1:38,803 | 146,255 km/h | 1:37,730 | 147,860 km/h | 26 |
Rennen
Pos. | Fahrer | Konstrukteur | Runden | Stopps | Zeit | Start | Schnellste Runde | Ausfallgrund |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
01 | Brasilien 1968 Nelson Piquet | Vereinigtes Konigreich Williams-Honda | 76 | 0 | 1:59:26,793 | 03 | 1:30,149 | |
02 | Brasilien 1968 Ayrton Senna | Vereinigtes Konigreich Lotus-Honda | 76 | 0 | + 37,727 | 06 | 1:32,426 | |
03 | Frankreich Alain Prost | Vereinigtes Konigreich McLaren-TAG-Porsche | 76 | 0 | + 1:27,456 | 04 | 1:31,602 | |
04 | Belgien Thierry Boutsen | Vereinigtes Konigreich Benetton-Ford | 75 | 0 | + 1 Runde | 07 | 1:32,524 | |
05 | Italien Riccardo Patrese | Vereinigtes Konigreich Brabham-BMW | 75 | 0 | + 1 Runde | 10 | 1:34,387 | |
06 | Vereinigtes Konigreich Derek Warwick | Vereinigtes Konigreich Arrows-Megatron | 74 | 0 | + 2 Runden | 09 | 1:34,163 | |
07 | Vereinigtes Konigreich Jonathan Palmer | Vereinigtes Konigreich Tyrrell-Ford | 74 | 0 | + 2 Runden | 16 | 1:34,824 | |
08 | Vereinigte Staaten Eddie Cheever | Vereinigtes Konigreich Arrows-Megatron | 74 | 0 | + 2 Runden | 11 | 1:32,603 | |
09 | Frankreich Philippe Streiff | Vereinigtes Konigreich Tyrrell-Ford | 74 | 0 | + 2 Runden | 14 | 1:35,069 | |
10 | Italien Ivan Capelli | Vereinigtes Konigreich March-Ford | 74 | 0 | + 2 Runden | 18 | 1:34,926 | |
11 | Italien Alessandro Nannini | Italien Minardi-Motori Moderni | 73 | 0 | + 3 Runden | 20 | 1:34,519 | |
12 | Italien Piercarlo Ghinzani | Frankreich Ligier-Megatron | 73 | 0 | + 3 Runden | 25 | 1:36,045 | |
13 | Frankreich Pascal Fabre | Frankreich AGS-Ford | 71 | 0 | + 5 Runden | 26 | 1:36,043 | |
14 | Vereinigtes Konigreich Nigel Mansell | Vereinigtes Konigreich Williams-Honda | 70 | 0 | DNF | 01 | 1:30,298 | gelöste Radmutter |
— | Italien Alex Caffi | Italien Osella-Alfa Romeo | 64 | 0 | DNF | 21 | 1:37,046 | defekte Kraftstoffzufuhr |
— | Frankreich René Arnoux | Frankreich Ligier-Megatron | 57 | 0 | DNF | 19 | 1:37,169 | Elektrikschaden |
— | Frankreich Philippe Alliot | Vereinigtes Konigreich Lola-Ford | 48 | 0 | DNF | 15 | 1:35,210 | Dreher |
— | Vereinigtes Konigreich Martin Brundle | Deutschland Zakspeed | 45 | 0 | DNF | 22 | 1:36,195 | Turboladerschaden |
— | Italien Michele Alboreto | Italien Ferrari | 43 | 0 | DNF | 05 | 1:32,679 | Motorschaden |
— | Italien Andrea de Cesaris | Vereinigtes Konigreich Brabham-BMW | 43 | 0 | DNF | 13 | 1:34,039 | Differentialschaden |
— | Schweden Stefan Johansson | Vereinigtes Konigreich McLaren-TAG-Porsche | 14 | 0 | DNF | 08 | 1:34,843 | Differentialschaden |
— | Italien Teo Fabi | Vereinigtes Konigreich Benetton-Ford | 14 | 0 | DNF | 12 | 1:35,210 | Getriebeschaden |
— | Spanien Adrián Campos | Italien Minardi-Motori Moderni | 14 | 0 | DNF | 24 | 1:39,486 | Dreher |
— | Osterreich Gerhard Berger | Italien Ferrari | 13 | 0 | DNF | 02 | 1:33,826 | Differentialschaden |
— | Deutschland Christian Danner | Deutschland Zakspeed | 03 | 0 | DNF | 23 | 1:39,650 | Motorschaden |
— | Japan Satoru Nakajima | Vereinigtes Konigreich Lotus-Honda | 01 | 0 | DNF | 17 | 2:30,651 | gebrochenes Antriebswellengelenk |
WM-Stände nach dem Rennen
Die ersten sechs des Rennens bekamen 9, 6, 4, 3, 2 bzw. 1 Punkt(e).[3]
Fahrerwertung
|
|
Konstrukteurswertung
|
|
Einzelnachweise
- ↑ „Training“ (Memento vom 2. April 2007 im Internet Archive) (Motorsportarchiv.de; abgerufen am 2. Juni 2013)
- ↑ „Bericht“ (abgerufen am 2. Juni 2013)
- ↑ „WM-Stände“ (Memento vom 17. Januar 2016 im Internet Archive) (Motorsportarchiv.de; abgerufen am 2. Juni 2013)
Weblinks
- Rennergebnis auf der offiziellen Website der Formel 1
- Rennergebnis auf "Motorsportarchiv.de"