Arado Ar 231
Dane podstawowe | |||
Państwo | III Rzesza | ||
---|---|---|---|
Producent | Arado Flugzeugwerke GmbH | ||
Typ | Wodnosamolot | ||
Załoga | 1 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | Hirth HM 501, sześciocylindrowy, w układzie rzędowym, chłodzony powietrzem, | ||
Moc | 160 KM | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 10,17 m | ||
Długość | 7,81 m | ||
Wysokość | 3,12 m | ||
Powierzchnia nośna | 15,2 m² | ||
Masa | |||
Własna | 833 kg | ||
Startowa | 1050 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 170 km/h | ||
Prędkość przelotowa | 130 km/h | ||
Pułap praktyczny | 3000 m | ||
Zasięg | 500 km | ||
Dane operacyjne | |||
Liczba miejsc | |||
1 | |||
Użytkownicy | |||
Niemcy | |||
|
Arado Ar 231 – niemiecki wodnosamolot pokładowy przeznaczony do operowania z pokładów okrętów podwodnych, produkowany przez wytwórnię lotniczą Arado.
Historia
Ideą przyświecającą powstaniu samolotu była chęć marynarki wojennej wyposażenia okrętów podwodnych w samolot zwiadowczy pozwalający im na wykrywanie celów poza linią horyzontu. W 1940 w wytwórni złożono zamówienie na 6 samolotów serii przedprodukcyjnej. Samolot miał mieć możliwość szybkiego składania, a w stanie złożonym powinien mieścić się w cylindrycznym hangarze pokładowym o średnicy zaledwie 2 metrów. Po złożeniu samolot miałby być przenoszony dźwigiem będącym na wyposażeniu okrętu na wodę i startować o własnych siłach. Zdolność przebywania w powietrzu szacowano na 4 godziny[1].
Przeprowadzone próby nie wypadły zachęcająco, małe rozmiary samolotu i co za tym idzie silnik o niewielkiej mocy zadecydowały o słabych osiągach samolotu. Niepochlebnie o nowym pomyśle wyrażali się również dowódcy U-Bootów, dla których wizja przebywania na powierzchni podczas operacji przenoszenia samolotu na wodę lub jego podnoszenia bez możliwości alarmowego, szybkiego zanurzenia się w przypadku wykrycia nieprzyjacielskich jednostek lub samolotów była najkrótszą drogą do zatonięcia pod bombami alianckich bombowców. Gwoździem do trumny pomysłu z wodnosamolotem dla okrętów podwodnych okazał się być wiroszybowiec Focke-Achgelis Fa 330, który był na tyle tani i prosty w swojej konstrukcji, że w przypadku wykrycia zagrożenia można go było po prostu zostawić ratując jedynie pilota. Faktycznie Fa 330 weszły na wyposażenie U-Bootów. Konstrukcja Ar 231 nie była dalej rozwijana[2].
Konstrukcja
Ar 231 był jednosilnikowym, zastrzałowym górnopłatem o mieszanej konstrukcji. Trójdzielny płat zamocowany był ukośnie nad kadłubem, w ten sposób, że lewe skrzydło znajdował się wyżej niż prawe, po złożeniu oba płaty zachodziły na siebie. Podwozie dwupływakowe z demontowanymi zastrzałami mocującymi pływaki do kadłuba. Zdemontowany samolot mieścił się w cylindrycznym pojemniku o średnicy 2 m. Czas przygotowania samolotu do lotu wynosił około 6 minut[2]. Silnik rzędowy Hirth HM 501 o mocy 160 KM napędzał dwułopatowe drewniane śmigło o stałym skoku i o średnicy 2,70 m[3].
Przypisy
- ↑ Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 62.
- ↑ a b Murawski 1996 ↓, s. 30.
- ↑ Nowarra, t.1 1993 ↓, s. 64.
Bibliografia
- Tomasz Murawski: Samoloty Luftwaffe 1939-1945. T. 1. Warszawa: Lampart, 1996, seria: Ilustrowana encyklopedia techniki wojskowej. ISBN 978-83-86776-00-9. OCLC 749671355.
- Heinz J. Nowarra: Die deutsche Luftrüstung 1933-1945. T. 1: Flugzeugtypen AEG - Dornier. Koblenz: Bernard & Graefe Verlag, 1993. ISBN 3-7637-5465-2. OCLC 722044393.
- p
- d
- e
Samoloty myśliwskie | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Samoloty bombowe | |||||||||||||||||||||||||||
Wodnosamoloty i łodzie latające | |||||||||||||||||||||||||||
Samoloty rozpoznawcze | |||||||||||||||||||||||||||
Szybowce i samoloty transportowe | |||||||||||||||||||||||||||
Samoloty szkolne, łącznikowe i kurierskie | |||||||||||||||||||||||||||
Samoloty szturmowe | |||||||||||||||||||||||||||
Śmigłowce i wiatrakowce | |||||||||||||||||||||||||||
Samoloty doświadczalne i inne | |||||||||||||||||||||||||||
Prototypy i projekty |
|