Armillaria ostoyae
Armillaria ostoyae | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Irudi gehiago | ||||||||||||||||||||||||||||
Sailkapen zientifikoa | ||||||||||||||||||||||||||||
Erreinua | Fungi | |||||||||||||||||||||||||||
Klasea | Agaricomycetes | |||||||||||||||||||||||||||
Ordena | Agaricales | |||||||||||||||||||||||||||
Familia | Physalacriaceae | |||||||||||||||||||||||||||
Generoa | Armillaria | |||||||||||||||||||||||||||
Espeziea | Armillaria ostoyae Herink, 1973 | |||||||||||||||||||||||||||
Basionimoa | Armillariella ostoyae | |||||||||||||||||||||||||||
Mikologia | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Armillaria ostoyae Physalacriaceae familiako onddo espezie bat da.[1] Bota oina eta kendu egositako ura. Gordinik edo gutxi eginda, sindrome toxikoak eragin ditzake, beraz ez da gomendatzen biltzea, nolanahi ere, hornigai edo gisatuetarako baino ez da baliozkotzat jotzen.
Deskribapena
Kapela: 10 cm artekoa, ganbila, titi apur batekin, ertza biribildua, apendikulatua eta zahartzean apur bat ildaskatua, azala bereizgarria, ezkata piramidal tente eta iraunkorrez estalia, arre kolorekoa edo arre gorrixka, erdian ilunagoa.
Orriak: Estu, desberdinak, Itsatsi-dekurrenteak, zuriak, arre-gorrixkaz zikintzen dira. Ertza osorik eta espora-jalkina zuria.
Orri dekurrenteak: Hanka ukitzeaz gain beherantz jarraitzen duten orriak.
Hanka: 12 x 2 cm-koa zilindrikoa, pixka bat klabiformea, kotoi-itxurako gainazal zuriarekin, ezkata arreekin. Eraztuna kotoikara eta mintzezko artekoa, azpi aldea ezkata arreekin.
Haragia: Ez oso lodia, zuria, gorrixka samarra, usain fungikoa du eta zapore gozoa, narritagarria luzaro murtxikatu ondoren.[2]
Etimologia: Armillaria terminoa latinetik dator "arkulla" hitzetik, eskumuturrekoa esan nahi du. Eraztunagatik.
Jangarritasuna
Armillaria generoko espezien jangarritasuna oso polemikoa izan da, intoxikazio eta intolerantzia kasuak ezagutzen direlako. Duela gutxi egindako ikerketen arabera, badirudi intoxikazioak eragiten dituzten espezieak hostozabalen enborretan hazten direnak direla, eta koniferoen enborretan bildutakoak arriskurik gabe jan daitezkeela.[3]
Nahasketa arriskua
Armillaria mellea delakoarekin nahas daiteke.[4]
Sasoia eta lekua
Udazkenean. Koniferoen adarretan eta motzondoetan, ale gutxiko talde sortakatuetan. Batzuetan hostogalkorretan ere bai.
Banaketa eremua
Ipar Amerika, Europa, Koreako penintsula, Japonia, Txina, Azoreak, Ruanda, Gabon.[5]
Galeria
Erreferentziak
- ↑ Euskal Herriko perretxiko eta onddoak, 2013, 2014, 2016, 2017, Fernando Pedro Pérez, Kultura Saila, Eusko Jaurlaritza • Bizkaiko Perretxiko eta Onddoak, A.D.E.V.E., 2012 • Euskalnatura • Euskal Herriko Onddoak. 5 tomos, Luis García Bona, Kriselv, 1987 • Catálogo micológico del País Vasco, Aeranzadi, 1973 • Mendizalearen Hiztegia [mikologia], Ostadar Mendi Taldea.
- ↑ (Gaztelaniaz) Palazon Lozano Fernando. (2006). Setas para todos. JoseLuis Añanos Echo Editorial Pirineo, 221 or. ISBN 84-87997-86-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Palacios Quintano Daniel. (2014). Disfrutando con las setas. Leitzaran, Grafikak S.L. Andoain, Gipuzkoa., 248 or. ISBN 978-84-617-0196-4..
- ↑ (Gaztelaniaz) Bon,Marcel. (1988). Guia de Campo de los hongos de Europa. Ediciones Omega, S. A. Barcelona, 142 or. ISBN 84-282-0865-4..
- ↑ Armillaria ostoyae: GBIF—the Global Biodiversity Information Facility.
Kanpo estekak
- Datuak: Q917989
- Multimedia: Armillaria ostoyae / Q917989